Page 14 - tmp

hulpmiddelen om technische of medische problemen te tackelen. Dat alles lag nu ver
weg voor iedereen voor het grijpen. Alles is vervangbaar, maar het levert altijd
problemen op en het kan ook een kostbaar gemis worden. Ik heb de poten uit mijn lijf
gefietst om zo snel mogelijk weer op de dijk te komen. Ondertussen gingen allerlei
nare gedachten door mijn hoofd. Eenmaal weer op de dijk zag ik dat de fietsers die
voorbijgingen niet stopten bij het bankje. Dichterbij gekomen zag ik dat er iemand
zat, maar of mijn rugzak er nog lag? Eenmaal bij het bankje aangekomen, zat er een
oudere dame naast mijn rugzak. Ze vertelde dat ze er al een tijdje zat en even in de
rugzak had gevoeld of er een telefoon inzat, maar die had ik bij me. Ze wist niet wat
ze met de rugzak moest doen en wilde hem meenemen naar de politie. Wat een
opluchting dat alles nu in orde was. Ik had haar wel willen zoenen, maar ja corona!
We hebben een tijdje met elkaar zitten kletsen, ze kwam uit Zuiderwoude en had in
1953 nog gezien dat Marken verbonden werd door de dam met het vaste land. Deze
dame had onze dag gered. Langs de dijk fietsten we naar Monnickendam en toen
verder terug naar Volendam.

Monnickendam

Onze auto stond daar al ongeduldig te wachten. De fietsen werden achterop
gebonden en we gingen op weg naar Rotterdam. Alleen voor de Coentunnel stonden
we even in een file en daarna konden we ongestoord doorrijden richting van ons
hotel. Eenmaal in Rotterdam ging het wel even mis. Over een paar kilometer hebben
we zeker een half uur gedaan. Er was een stoplicht dat maar één of twee auto's
tegelijk doorliet met een enorme file tot gevolg. Over zessen kwamen we eindelijk
aan bij de Wijnhaven, waar ons hotel lag.