Page 34 - tmp

Om 17:00 uur schudde Lily me uit mijn werkroesje. Er moest weer worden gelopen.
Jullie snappen, Lily moet het rustig aandoen (hahaha). We hadden net 12 kilometer
gelopen. Dat kan natuurlijk niet, zo weinig. We zijn via de mooie rode Willemsbrug de
Nieuwe Maas overgestoken naar het Noordereiland, een eiland in de rivier,
verbonden met bruggen. Hier waren we nog niet eerder geweest. Het was wel een
speciaal gebied met mooie huizen. We voelden een andere sfeer dan in het centrum
van Rotterdam waar we de hele dag hebben rondgestruind, een eilandgevoel? Op
een ponton op de Nieuwe Maas hebben we gegeten, dus voor de derde keer op het
water. We zaten op het drijvende terras aan de waterkant, dus vrij uitzicht op alle
waterverkeer en de skyline van Rotterdam. We namen een visschotel voor twee. Vrij
snel stond het eten al op onze tafel. Op een grote schaal lagen een gegrilde
zeebrasem (dorade), een gebakken poon, gekookte heerlijk malse inktvisringetjes en
vier grote garnalen (alweer voor mij). Het was allemaal erg smakelijk met gebakken
krieltjes en een salade erbij. Lily nam alcoholarm bier en ik een witte wijn.

Na het eten liepen we over de Koninginnebrug naar Feijenoord. We waren nu dichtbij
De Hef, de populaire benaming van de Koningshavenbrug, die sinds 1993 voor het
treinverkeer buiten gebruik is gesteld. Deze voormalige spoorweghefbrug over de
Koningshaven lag in de spoorlijn Breda - Rotterdam. Nadat er een nieuwe spoorbrug
was gebouwd kon deze brug vervallen. Hij zou worden gesloopt, maar na protesten
van de Rotterdammers is deze markante groene brug blijven bestaan. We liepen
naar de Erasmusbrug om terug te keren naar ons hotel. Het was nog een heerlijke
avondwandeling en gelukkig heeft Lily niet al te veel last en pijn gehad. Fietsen zit er
helaas voorlopig echt niet in. Te diep inademen is al erg pijnlijk en op een
schokkende fiets is het echt niet uit te houden.