Page 336 - tmp

Haventje Kirchdorf in de Heidensee

De Duitse DDR-binnengrens liep ooit door het meer. We waren nu Oost-Duitsland uit.
In Zarrentin was een weg afgesloten wegens reparatie. We hadden al de ervaring dat
wegomleggingen in Duitsland, in ieder geval waar wij zijn geweest, uitermate knullig
of helemaal niet worden aangegeven Je moet dan zelf maar uitzoeken hoe te rijden.
Met wat rondvragen kwamen we er toch uit. De tweede kink in de kabel was de
oversteek van de Elbe. In Lauenburg is een brug en daar moesten we overheen.
Gisteravond bij de voorbereiding van de tocht hadden we al gezien dat Google Maps
een rare omweg hier maakte om over een andere brug over te steken. Toen we in het
plaatsje aankwamen, stond gewoon de weg naar Lünenburg aangegeven, maar bij
de afslag was de weg afgezet. Nergens een bord van hoe nu te rijden. Gelukkig dat
we voorbereid waren, maar het was toch nog wel even uitzoeken. We waren een half
uur kwijt met de omweg van zo'n 30 kilometer. Hierna kwamen we op snelwegen en
dat schoot lekker op. Zelfs bij een lang stuk met werkzaamheden bleef de gang erin
met 80 km/u. Op de echte autobahn mocht je zo snel rijden als je wilde. Er waren
erbij die raketje speelde. Ik vond 130 km/u snel genoeg. Tegen vieren kwamen we
aan bij ons hotel. Onze kamer lag aan de overkant van de weg in een gebouw dat
eruitzag als een woonhuis. We hebben eerst een biertje gedronken op het terras van
het hotel. Dat hadden we verdiend, vonden we. Ik rij dan wel de hele tijd, maar Lily
heeft het ook druk als navigator en meerijder. Soms zie je niet alles en dan is een
tweede paar ogen handig, vooral in onoverzichtelijke situaties. Er was vanavond een
groep die kwamen eten in het restaurant, daarom was er een buffet. We mochten
erbij aansluiten, dus hebben we daarvoor gekozen. Prettig was dat wij eerst mochten
beginnen met nog een paar anderen. Het eten was erg smakelijk met voor elk wat
wils. Het was een lange en vermoeiende dag, maar met een goed eind.