Page 68 - tmp

Dit hadden we in ieder geval gehad. Vanuit Husum zijn we naar een natuurgebied
gereden. Zoals al was te lezen, hebben stormvloeden vreselijk huisgehouden in deze
streken. Daarom zijn er steeds meer beschermende maatregelen getroffen zoals het
aanleggen van dijken. Een van die dijken heet de Beltringharder Koog.Deze voordijk
werd in 1987 voltooid op een deel van de Sleeswijk-Holsteinse Waddenzee in het
gebied van de Nordstrandbaai. Door deze maatregel werd het voormalige eiland
Nordstrand effectief verbonden met het vasteland en was nu onderdeel van een
schiereiland. De Nordstrandbaai werd uiteindelijk een enorm brak binnenmeer.
Hier heeft de natuur zich mooi ontwikkeld. Wij gingen nu lopen langs de oostelijke
oever van dit meer. Opvallend waren de grote stukken rode vegetatie, de
verkleurende zeekraal. Dit zien we op Terschelling ook ieder jaar. Ik heb hier nog een
keer een filmpje van gemaakt dat op mijn website is te zien (www.studiobrandaris.nl).

Het was een mooi gezicht. Langs het water was een begroeiingszone met veel
soorten bloeiende planten in allerlei kleuren. Helaas zagen we niet veel vogels, op
een grote groep meeuwen na en een jagende kiekendief. Uiteindelijk kwamen we uit
bij een dijk vol schapen en grote groepen spreeuwen. Aan de ene kant zag je het
natuurgebied en aan de andere kant de polder met landbouw. Het was een leuke
wandeling. Hierna reden we terug naar ons appartement. Het was onze laatste dag
hier en dan zijn er altijd weer nog wat losse eindjes op te ruimen. Morgen vertrekken
we en dan moet alles opnieuw keurig in de auto. Ook ons verblijf willen we een
beetje netjes achterlaten. In de huurprijs zat wel schoonmaak, maar je wilt toch de
ergste rommel opgeruimd hebben. Omdat het onze laatste dag hier was, zijn we iets
luxer gaan eten in Norderhaven bij hotel-restaurant Zur Nordsee. Je zat er leuk op
de dijk met het wad in de verte. Lily bestelde gebakken zalm met tagliatelle in een
champignon roomsaus en als extra: dikke gamba's erbij. Ze dronk er een witte wijn
bij. Ik nam de Kapitänsteller, een forse plaat met een bult heerlijke garnalen, gravlax
(gemarineerde zalm die onder druk rijpt), een stuk gebakken roodbaars, een
matjeharing in appelsaus, vier grote gamba's en een salade. Erbij zat ook nog een
grote bak erg lekker bratkartoffeln. Erbij dronk ik een 0% witbiertje. Het smaakte ons
beiden erg goed. We zaten echt te smikkelen en ondanks dat we tot ons merk
volzaten, ging er bij Lily nog een Apfelstrudel met warme vanillesaus en een bolletje
ijs in en bij mij een panna cotta met een rode vruchtensaus. Vol voldaan reden we
terug naar ons vertrek waaruit we morgen gaan vertrekken.