Page 140 - tmp

Het Oosterkanaal

De duinen zijn hier veel kalkrijker waardoor er een andere begroeiing is. We zijn een
eind noordelijk gelopen tot waar de waterlopen van het wingebied beginnen, daarna
staken we door naar de duinenrij en wandelden dwars door het terrein terug naar het
huisje. Op de terugweg kwamen we weer langs het zweefvliegveld dat in dit gebied
ligt. Er ging net een vliegtuig omhoog. We stonden vlak bij de lier die door middel van
een hele lange kabel de vliegtuigen omhoogtrekt. We verwonderden ons erover dat
deze vliegtuigen zo snel in de lucht zitten. Binnen een paar meter is het vliegtuig los
van de grond en gaat dan in een steile hoek omhoog tot boven de lier, waar de kabel
wordt losgelaten, die dan met een parachute naar beneden komt. Leuk om dit eens
van dichtbij te hebben gezien. 's Avonds waren we door Koos en Ineke uitgenodigd
om te gaan eten in een restaurant op loopafstand van de huisjes. De kaart was
eenvoudig, maar het eten was lekker en er was nergens op bezuinigd. Ik nam zalm
en Lily koos de kipsaté. Het was al erg gezellig met onze groep maar de flessen wijn,
die net als in Kanaän niet opraakten, maakten het nog vrolijker. Gelukkig zijn we
allemaal een dagje ouder, dus een bacchanaal werd het gelukkig niet. In het donker
liepen we terug door het bos, bijgelicht door de diverse telefoons. Wat was het weer
leuk om met al onze vrienden bij elkaar te zijn. We hebben genoeg tijd gehad om bij
te kletsen.