Page 148 - tmp
P. 148
Dag 16. Maandag 17 april 2023. Van De Zilk naar Terschelling
°C
Weer: licht mistig, 8 – 10 .
Aantal km: auto 153.
Accommodatie: Amsterdamse Waterleidingduinen.
Vanmorgen waren we op tijd uit bed. Snel alles weer inpakken. Het volume was nu
twee keer zo groot als op de heenweg, terwijl ik alleen een leuk T-shirtje heb
gekocht. Dit droeg dus nauwelijks bij aan het vergrote volume. Ook het grootste deel
van het eten was allang de rioolwaterzuiveringsinstallatie gepasseerd. Met flink
persen, behalve dan het doosje met overgebleven eieren, paste alles weer als een
handschoen. Toen volgde het schoonmaken van het huisje. Koos had al een riedel
door het huis gemaakt met de stofzuiger, maar elke keer als we terugliepen van het
inpakken liep er weer van alles binnen onder onze schoenen, zoals dode blaadjes
enz. Dat heb je als je midden in de natuur staat. Daarna moest alles nog even gesopt
worden. We ontwierpen een strak plan om onszelf niet klem te dweilen. Je moet altijd
eindigen bij een vluchtweg. Ik weet zeker dat het huisje een stuk schoner was, dan
toen we erin kwamen. Dat heb je als je met vier fanatieke schoonmakers aan de
gang bent. Koos en Ineke hadden wel het meeste werk verzet, terwijl wij onze rotzooi
aan het inladen waren. Nog even afscheid nemen van de twee anderen. Gelukkig
zien we de meesten weer over een aantal weken met Oerol. Na de nodige knuffels
was ik genoeg opgeladen om de terugweg te aanvaarden. We gingen eerst naar
Amsterdam om Lily's nieuwe reiscameraatje op te halen. Ja, dat van de meeste foto's
die bij de verslagen worden gevoegd. Haar oude camera begint kuren te vertonen en
dat kan je niet hebben op reis. Er is nu een nieuw en verbeterd model gelukkig.
Er was blijkbaar iets misgegaan, want de camera lag niet in de winkel.
Onverrichter zake vervolgden we onze weg. We bestellen hem nu wel op internet.
Het was echt rustig op de weg. Ik kon bijna de hele weg de cruise control op 100
laten staan. De Afsluitdijk was heel rustig, dus daar ook geen oponthoud. We gingen
eerst bij Rederij Doeksen kijken of we de avondboot konden omzetten naar de
middagboot van 15:00 uur. Dat was geen probleem, maar over een uurtje ging er
een tussenboot, de nieuwe Willem de Vlaming. We konden als reserve proberen of
we nog meekonden. We zijn nog even snel gaan tanken en toen begon het lange
wachten. Omdat de boot volledig volgeboekt was, werden de auto's als puzzelstukjes
in elkaar gepast. Daardoor duurde het inschepen extra lang en bleven we in
onzekerheid of we meekonden. Steeds stopte de rij met auto's, het duurde en duurde
maar. Uiteindelijk kon de eerste eilander reserve ook aan boord en toen waren wij
aan beurt. De reserve die achter mij stond kon op het laatst ook nog mee.