Page 24 - tmp

Daarom zag het duingebied er voor ons bekend uit. In de verte lagen een paar natte
valleien met meertjes waar we ganzen zagen, grijze- en brandganzen, een zwaan
en wat eenden. Er was ook een vogelhut gemaakt, zodat je de vogels niet kon storen
tijdens het kijken. Het was heel plezierig lopen door dit voor ons nieuwe gebied,
hoewel ik hier vroeger misschien ook wel eens ben geweest. Daar heb ik echter geen
actieve herinneringen meer aan. We zagen nauwelijks mensen op dit relatief vroege
uur. Er woei wel een schrale en koude oostenwind, maar met flink doorstappen
hielden we ons warm. Het was ook wel vrij inspannend lopen vanwege de mulle
zandpaden. Tegen het middaguur kwamen we aan in Bergen aan Zee. Het was ons
al opgevallen dat de Duitsers al Paasvakantie hadden. Op onze camping hoorde je
overal Duits. In Bergen aan Zee leken wij wel de enige Nederlanders te zijn. Het
enige bekende voor mij was het zeeaquarium van Bergen aan Zee, zij het dat het
totaal vernieuwd was. Aan het plafond van de entree hing een mooi geprepareerd
walvisgeraamte van een potvis die op Ameland was aangespoeld. Meer dan een
halve eeuw geleden ging ik elke dag vlokreeftjes in zee vangen voor het aquarium
en ik herinner mij dat mijn oom Ger ook een keer mee was en toen vingen we een
levende makreel in een plas tussen de zandbanken. Die ging ook mee naar het
aquarium. Van de eigenaar kreeg ik als dank een levenslang gratis toegangsbewijs,
maar dat is helaas in de loop der jaren verloren gegaan. Het was ook te mooi weer
om nu een aquarium te bezoeken.