Page 190 - tmp

Ik stelde het apparaat in op Engelse tekst, maar zag nergens hoe ik het kaartje
moest geldig maken. Toen zijn we maar snel naar het station gerend, om te zien
of daar iemand wist hoe het moest. Stonden die Fransen voor kastjes, zoals wij die
hebben voor de OV-chipkaart. Daar moest je het kaartje insteken. Omdat de kaartjes
op flodderpapier zijn gedrukt, gaat het stempelen lastig bij het insteken. Dat hadden
we ook al in de bus gemerkt. Die Fransen waren aan het proberen bij twee
machines. Eindelijk lukte het ze en zij vlogen naar boven. Ik stempelde ook snel,
maar we waren helaas een paar seconden te laat. De deuren waren net dichtgedaan
voor het vertrek. Dat werd een half uur wachten. Maar niet getreurd, er was vanaf het
station een smal pad langs de rotsen. Daar zijn we even gaan kijken. Het was heiig
en daardoor een beetje klam weer. Toen de trein kwam, was het al aardig druk op
het station. De trein zat ook al flink vol. Voor mij ging een gezin met twee kleine
kinderen en een grote wandelwagen naar binnen, die klem zat op het gangpad.
Hierdoor waren, toen ze klaar waren met modderen om de wagen op te vouwen, alle
plaatsen bezet. De vrouw zat met een klein kind naast haar en de man met een nog
kleiner kind nam ook twee plaatsen in beslag. Staan was niet echt een ramp, het was
niet zo idioot lang rijden. Na een tijdje rijden, nam de man het kleine kindje op schoot
en kon Lily zitten. Naast mij zat een middelbaar echtpaar. De vrouw ging bij de man
op schoot zitten om voor mij een plaatsje vrij te maken. Dat was heel erg lief, maar
toen bleek er verder in de coupe nog een plaatsje vrij te zijn. Ouder worden heeft
soms toch wel voordelen, maar daar heb ik het al eerder over gehad. Het grootste
deel reden we in tunnels alleen bij de plaatsjes was er uitzicht, meestal niet meer
dan 200 meter, want dan zat je alweer in een tunnel. De vierde stop was ons doel,
Monterosso al Mare, het grootste dorp van de vijf. Eigenlijk zijn het twee plaatsjes
van elkaar gescheiden door een kleine kaap. Het station lag in het nieuwe deel.
Daar lag een flink zandstrand, het Fegina-strand.

Monterosso al Mare, het strand