Page 22 - tmp
P. 22
De Grossmünster
Vanwege het weer hebben we niet de toren beklommen. Vanaf hier staken we de
Limmat weer over. Aan de oever van de rivier stond de Fraumünster met een slanke
en blauwgroen gekleurde toren. De koperen dakbedekking veroorzaakte deze kleur.
Hier stichtte Lodewijk de Duitser (een kleinzoon van Karel de Grote) in 853 een
de
klooster voor de vrouwelijke leden van de Europese aristocratie. In de 13 eeuw
kwam hier de Fraumünster bij, een kloosterkerk die je een Vrouwendom kunt
noemen.
De Fraumünster
Het klooster werd in 1898 neergehaald om ruimte te maken voor het stadhuis.
We liepen verder een kleine heuvel op naar de Sint-Pieterskerk, die we al vanaf
andere kant van de rivieroever hadden gezien. Deze kerk was ook niet te missen
met de enorme uurwerken op de toren. Het is de enige barokke kerk van Zürich en
ste
ook de oudste. Al in de 8 eeuw werden de eerste stenen gelegd. Het huidige
de
gebouw dateert vooral uit de 12 tot de 18 eeuw. Bovendien staat de kerk bekend
de
om de grootste torenklokken van Europa. De wijzerplaten hebben een diameter van
liefst 8,7 meter. Dat was van verre ook wel duidelijk zichtbaar. Van de vijf luiklokken
in de toren weegt de zwaarste meer dan 6000 kilo, en dat zonder klepel.
