Page 254 - tmp

De extra kussens die wij tegen de grote bedkussens hadden gezet, lagen nu midden
op het bed en in de badkamer was ook van alles verschoven naar de zin van
Mamma. Op dag twee, om even vooruit te lopen, hadden wij alles keurig zo
neergezet, zoals Mamma dat wilde, maar het bleek dat Lily haar toilettas (die
eigenlijk een hangende lap is met allemaal afsluitbare vakjes en kan worden
opgerold) niet naar de zin van Mamma hing. Op het haakje dat Lily gebruikte moest
een handdoek hangen en niet Lily's tas. We hopen, dat ze als we zondag vertrekken,
we alles conform het reglement hebben uitgevoerd. Na het ontbijt zijn we eerst
richting station gelopen. Daar moest natuurlijk een foto van worden gemaakt.
Wat een imposant gebouw was dit ook weer. Ervoor lag het Piazza Carlo Felice,
een plein met een parkje. Hier was een hokje van de toeristeninformatie. Een aardige
dame, die behalve goed Engels ook nog Frans en Spaans kon spreken heeft ons
uitgebreid, met behulp van de toeristische kaart, uitgelegd wat we allemaal moesten
zien en ze vertelde ook nog allerlei wetenwaardigheden over de toeristische
hoogtepunten. Het was eigenlijk heel eenvoudig, vanaf het station kon je in één
rechte lijn naar het Koninklijk Paleis lopen, waarbij je langs allerlei andere beroemde
gebouwen kwam. Over de via Roma, een van de belangrijkste winkelstraten, liepen
we richting van het paleis. De brede weg werd omzoomd door lange arcaden aan
beide zijden. De koning wilde dat zijn volk droog kon lopen bij regen en beschut bij
zonneschijn. Er waren allemaal dure, maar ook een paar gewone winkels in deze
straat. Na een tijdje lopen kwamen we aan bij het Piazza San Carlo, een voormalig
stadsplein. Op het midden van het plein stond een groot bronzen ruiterstandbeeld.
Het monument werd in 1838 in Parijs voltooid door Carlo Marochetti, in opdracht
van koning Charles Albert van Savoye om de militaire bekwaamheid te herdenken
van een van een voorouder uit zijn dynastie, namelijk Emmanuel Philibert, hertog van
Savoye. De gepantserde hertog met een gevederde helm, schrijlings zittend op een
steigerend paard, stak zijn zwaard in de schede. Dus volop actie, ik vraag me af of
hij dit in het echt ook zo kon doen op een wild paard. Rond het plein waren het
natuurlijk allemaal monumentale huizen, die we overal in de hele binnenstad zagen

Piazza San Carlo