Page 268 - tmp

Uitzicht van de Monte dei Cappuccini

De fiets reed lekker stabiel en je kon er flink gang mee maken. We gingen daarna
verder naar de kamer. 's Avonds hebben we weer in hetzelfde restaurant gegeten.
Er zijn in dit land opvallend veel Italiaanse restaurants, veel meer dan bij ons.
Je hoort het Italiaans ook veel om je heen, bijzonder! Voor dat we gingen eten heeft
het nog even geregend en hoorden we een paar donderklappen. Toen we in het
restaurant zaten liet de eigenaar een filmpje zien op zijn telefoon van een plaatsje
dicht bij Turijn. De straten leken wel de Po en de auto's boten, die daar doorheen
voeren. Ook lazen we dat in Leeuwarden er ook flinke wateroverlast moet zijn
geweest op bepaalde plekken. Overal is het weer in de war en laat het goed zien hoe
we zaak aan het verkloten zijn met z'n allen. Maar om positief te eindigen. Het eten
was weer heerlijk. We bestelden drie schotels die we samen deelden. We begonnen
met pecorino, een Italiaanse schapenkaas. De naam is afkomstig van het Italiaanse
woord pecora, dat schaap betekent. Het was een oude en een jonge Siciliaanse
kaas, die in de oven waren gesmolten en met honing waren overgoten. Slecht voor
ons al die verkeerde vetten, maar lekker! Een bord groene asperges met daarop een
gebakken ei was het tweede gerecht en we eindigden met gefrituurde inktvisjes en
grote garnalen. Het was allemaal om te smullen. We deden deze keer wat
voorzichtiger met de wijn, een half litertje met z'n tweeën. Toe kregen we een
Siciliaanse specialiteit, een soort empanada, maar met een dunnere deeglaag en
gevuld met een zachte kaas (alweer) met citroen en sinaasappel. Zeer bijzonder en
lekker. Met een goed gevoel liepen we terug naar ons onderkomen. Dit was opnieuw
een prachtige dag en wat hebben we een geluk met het weer.