Page 40 - tmp

Dat zou morgen wel gaan lukken. We wandelden daarna naar beneden. We konden
nog even knutselen op onze kamer en toen zijn we gaan eten. De Weinstube was
vlak bij ons onderkomen. De prijzen van het eten en drinken in Liechtenstein zijn net
als in Zwitserland erg hoog.

Vooraf kregen we een stuiterknikker groot, gepaneerd rijstbolletje bij met reepjes
zure groenten. Nog een beetje betaalbaar waren een gepaneerde varkensschnitzel
met frietjes en tomatenketchup voor Lily en ik nam een saltimbocca (Italiaans voor
"spring in de mond"). Het is een specialiteit uit de Italiaanse keuken. Deze bestond
uit een dunne lap varkensvlees, bedekt met plakjes rauwe ham en salie. De lap vlees
was nagesmoord in witte wijn met rijst. Het was een soort saus met een paar
verdwaalde stukjes witte- en groene asperges. Lily dronk er een grüner veldliner bij
en ik een merlot van Rotweingut Prickle, een Oostenrijkse wijn. Het eten smaakte
prima, maar was niet bijzonder. 's Avonds kwam ik tot de onaangename
verrassingen dat ik ons verslag niet kon verzenden. Naar één adres lukte wel, maar
niet naar de bijna honderd lezers van onze avonturen. Ik ben zeker een uur aan het
prutsen geweest, maar wat ik ook probeerde het lukte niet. Nu moet ik al jullie
emailadressen een voor een kopiëren en plakken in een Word document. Als dat
klaar is, kan ik het hopelijk via Hotmail of Gmail proberen. Helaas heb ik daar geen
map met emailadressen in met alle lezers van de reisverhalen. Morgen weer een
dag, hopelijk kan ik eruit komen.