Page 188 - tmp

Ach, als eilanders zijn we dit soort situaties wel gewend. Het enige nadeel hier is dat
alles aan je plakt van het zweet, gewoon een shirtje uitdoen is vaak al een
worstelwedstrijd. Heb je het eenmaal uit dan gaat de badkleding, die meestal toch al
strak zit, compleet oprollen. In plaats van een zwembroek zit er dan een strakke rol
stof om je heupen geklemd. Onder een omgeknoopte handdoek die elk moment wil
losschieten sta je dan te prutsen om je edele delen niet al te veel publiekelijk tentoon
te stellen. In de brochures stonden prachtige foto's van wolken kleurige vissen met
de meest mooie koralen. Hier was het echt weer niets. Er was wel wat meer koraal
dan bij de eerste keer snorkelen en het zicht was beter, maar we hadden het ons
veel mooier voorgesteld. We zijn verwend in Indonesië waar we echt heel
spectaculair hebben kunnen snorkelen. Toch is het altijd weer leuk om je kop onder
water te steken. Hierna voeren we naar Poda eiland voor een lunch op het strand.
In plastic bakjes met een plastic lepel kregen we een kipprutje en ook kippenvleugels
met rijst. Het was best smakelijk en we hadden trek gekregen ondertussen.

Op de eilandje Koh Poda

We zijn op dit eiland even op verkenning geweest. Het was dicht begroeid. Er vlogen
mooie vlinders, waarvan we er een paar vingen op beeld en niet met een net zoals
Mijnheer Prikkebeen. Voor de jonge lezers. Dit was het eerste stripverhaal in
Nederland. Na de lunch gingen we verder naar het schiereiland Baan Railay.
Daar zouden een bijzondere grot zijn. Via een pad langs de steile rotswanden liepen
we naar de grot. Langs het pad waren eigenlijk al allemaal ondiepe grotten met soms
enorme stalactieten die als kaarsvet van een druipkaars naar beneden hingen.
Het was een wonder dat hier geen doden vallen. Duizenden kilo's aan druipsteen
hingen boven je hoofd in allerlei spookhuisvormen.