Page 224 - tmp
P. 224

We moesten toch onze app volgen en dan kwamen we vanzelf bij een lange trap
               naar boven. Dat klopte, we begonnen aan de lange en steile klim. We waren niet de
               enigen, iedereen liep met verhitte en bezwete koppen naar boven, degenen die ons
               voor waren geweest, hadden het gemakkelijker naar beneden toe. Jammer was dat
               we belaagd werden door grote muggen. We hadden ons uitgebreid ingesmeerd,
               maar muggen komen graag op zweet af en het antimuggenschild droop langzaam
               van ons af.




















               Eerste uitzichtpunt

               Zo kreeg een paar van deze bloeddorstige rakkers toch een kans. Ik had mijn enkels
               en armen al vol beten, ondanks flessen vol met DEET, maar er konden er blijkbaar
               nog wel een paar bij. Een moest het met de dood bekopen na een precisieklap recht
               op zijn steekkop. Lily moest regelmatig rusten om haar hart weer tot bedaren te
               brengen. Na zo'n twintig minuten waren we bij Viewpoint 1. Je moest eerst 50 Baht
               p.p. betalen, anderhalve euro, voor je verder mocht. Je had nu een prachtig uitzicht
               over de twee baaien en de dam tussen de eilanden. Er waaide een windje dat
               verkoeling gaf, maar ik kreeg het toch ineens heel erg warm. Mijn videocamera
               stopte ermee. Er was heel even beeld, maar na een seconde werd het beeld even
               zwart en dan bleef het beeld maar knipperen. Gisteren had ik mijn camera tijdens
               het drinken van een glaasje aan zee op tafel gezet. Er kwam steeds een
               Brahmaanse wouw voorbij en deze prachtige roodbruine vogel met witte kop wilde
               ik vastleggen terwijl hij boven het water zweefde opzoek naar voedsel. Het is
               voornamelijk een viseter. Deze roofvogel wordt gezien als de boodschapper van de
               god Brahma in deze streken. Nu heeft mijn overgeërfde uitlegmodus toch de
               overhand op mijn rampenmodus, dus ik ga nu snel verder naar dit voor mij grote
               ongemak met een kleine uitleg vooraf. Ik had dus mijn hoed over de camera gelegd
               ter bescherming. Ik wilde mijn hoed pakken en dacht niet aan de camera.
               Die kletterde op de grond, maar alles werkte nog, leek het. Nu bij de eerste opname
               deze morgen bleek het dus niet in orde te zijn. Dit was voor mij wel een flinke
               tegenslag. Naast dat de films mijn geheugen zijn, ik ben heel veel kwijt van reizen
               waar ik niet heb gefilmd, is het filmen op reis ook iets waar ik niet zo goed zonder
               kan. Het vastleggen van beelden en helemaal als die goed lukken geeft veel
               bevrediging. Ik was er wel flink door aangeslagen. Ik heb nog wel een andere
               camera mee, maar dat is de GoPro voor onderwater en die heeft alleen groothoek.
               Verder heeft Lily drie fotocamera's mee die allemaal ook kunnen filmen, maar de
               camera die ze zelf het meeste gebruikt is voor mijn doel de beste wat de zoom
               mogelijkheden betreft. Daarbij is de filmkwaliteit anders dan met mijn eigen camera.
   219   220   221   222   223   224   225   226   227   228   229