Page 26 - tmp
P. 26
We nemen altijd de strandovergang van de reddingboot en dan zit je gelijk in het veel
stillere deel. Nu zaten we midden tussen het zonnend en badend publiek. We keken
onze ogen uit, tenminste ik wel. Vele schone dames, maar ook wel personen met
meer vlees dan bij onze Keurslager in de vitrine ligt. Nou ben ik niet iemand die vindt
dat alleen Playboy modellen op het strand mogen liggen te pronken, hoewel?
Iedereen heeft het recht zich te vertonen zoals die wil. Maar soms doet het pijn aan
je ogen, als je ziet wat er rondloopt, zowel de exemplaren van Venus als van Mars.
Dan worden we beiden wel eens met plaatsvervangende schaamte opgezadeld.
Wat me opviel tijdens de wandeling was de waterlijn met veel plastic. Het was vooral
recreatief afval, zoals doppen van waterflessen en de flessen zelf. Hier en daar lagen
stukken net en drijvers. Als milieujutter doet het me zeer om te zien hoe slordig ze
zijn op hun milieu. Bij hotels en resorts wordt het strand meestal wel schoongemaakt,
maar dat afval wordt dan ergens in een verborgen hoekje bij het strand gedumpt met
het risico dat het bij een storm weer in zee beland. Dit is echt dweilen met de kraan
open. Leuk was dat heel veel stukken afval toch nog gebruikt werden door de natuur.
Veel van de drijvende voorwerpen waren bedekt met eendenmosselen, die ondanks
hun naam behoren tot de kreeftachtigen.
Eendenmosselen
Het zijn dus geen mosselen of andere weekdieren. Ze zijn verwant aan de
zeepokken. Volgroeide eendenmosselen bestaan uit een rubberachtige steel die
vastzit aan een harde ondergrond, met daarop een lichaam in vijf kalkachtige
plaatjes gehuld, die wel een beetje lijken op tere schelpjes. De volwassen
eendenmosselen zitten meestal vast aan drijvende voorwerpen, zoals drijfhout,
afval, schepen en zelfs zeeschildpadden.