Page 284 - tmp

Vooral de papegaaivissen vallen altijd op. Ze eten koraal en hun poep vormt de
hagelwitte koraal stranden in de tropen. We voeren daarna in noordelijke richting
naar het hoofdeiland Koh Raya Yai. We gingen hier de mooie Siambaai in.
Dat wisten meer mensen blijkbaar, want tegen het strand was een groot resort
gebouwd en aan de zijkant van de baai een restaurant. Er lag een drijvende steiger
een eind de zee in die bestond uit plastic drijvende blokken van zo'n halve meter in
het vierkant. Door de golven leek het net of je op de kermis op een cakewalk liep.
Je moest goed je evenwicht bewaren. Nadat we waren uitgestapt en naar het begin
van het strand waren gelopen stond daar een trekker voor ons klaar met een open
wagentje erachter. We stapten in en reden een heuvel op naar het restaurant waar
we een lunchbuffet kregen. Vlak voor het restaurant zagen we twee grote varanen
van zo'n twee meter lang in het bos. Echte monsters, die nauwelijks kleiner waren
dan Komodovaranen. In het restaurant kregen we allemaal Thaise gerechten, prima
te eten. Toe kregen we plakrijst met mango. Terug zijn we gelopen om te kijken of
we de varanen nog konden vinden. In een watertje zagen we er gelijk een en daarna
nog een andere plus een kleiner exemplaar. Ik had geen idee of ze hier thuishoren
of geïmporteerd zijn. Die konden we nog mooi even vastleggen.

Varanen op het eilandje Koh Raya Yai