Page 32 - tmp
P. 32
Er stonden flinke golven, maar het was nog wel te doen. Lastig was het, dat waar de
golven braken op het strand er een diepe geul ontstond met een hele steile wand.
Door het grove zand en de forse trekkracht van het water stond je in één stap gelijk
tot je middel in het water en vlak daarachter was het zo diep dat de bodem niet meer
te voelen was. Na een klein stukje zwemmen was er weer grond en kon je
gemakkelijker de brekers weerstaan. Vroeger zou je dit prachtig vinden, maar ouder
geworden was het toch wel een beetje spannend. In de hoge golven hebben we nog
een tijdje gedobberd. Er uit gaan was eigenlijk net zo lastig. Je moest nu tegen de
steile wand klauteren terwijl je steeds wegzakte in het zachte zand. Ondertussen
probeerde breker na breker je om te gooien en sleurde het terugtrekkende water je
weer richting zee. Gelukkig kwamen we er allebei heelhuids uit. Overigens, het water
was heerlijk van temperatuur, net een tropisch zwembad, alleen wat groter.
Toen we wilden gaan eten was er nog niemand geweest met lijm. Daarom maar weer
naar de receptie en ik vertelde dat de lijm op het tafeltje op de waranda gelegd mocht
worden, maar ook binnen op het bed. Er werd onmiddellijk driftig in een walkietalkie
gesproken, het zou wel goed komen. We zijn weer naar het restaurant aan zee
gelopen. Ze hadden nu een soort tunnel van lichtjes gemaakt naast de andere
kerstversiering die er al was. Het was weer heerlijk zitten met een aangename
temperatuur en af en toe een windje uit zee. Lily nam inktvis met knoflook en pepers
en ik nam de zoet-zure vis die Lily gisteren koos. Erbij dronken we Thaise biertjes.
Het smaakte weer erg goed en het waren royale porties. Toe nam Lily gefrituurde
bananen met een heerlijk sausje. Banaan is goed voor haar vanwege de kalk.
Een van haar medicijnen verstoort de opname van kalk. Bij haar is de ontkalking nu
in stadium 3. Dat is het hoogste stadium in botontkalking, dus ze moet extra kalk
innemen, zoals met zuivel. Ik probeerde een panna cota met kokos. Ook dit was
heerlijk. Toen we in de kamer kwamen, lagen mijn gelijmde Teva's buiten op me te
wachten. Ze zagen eruit als nieuw. Ik kon ze wel zoenen, niet de schoenen maar de
maker. Dat is echter niet gepast in Thailand. Tevreden gingen we naar bed.