Page 72 - tmp

Na dit bezoek reden we langs de westkust naar boven. De weg liep hier deels langs
de zee. We stopten nog even bij het strand van Taling Ngam. Vanaf hier gingen de
veerboten naar het Thaise schiereiland. De laatste stop was bij de Hin Lad waterval.
We liepen erheen en zagen een bergrivier van bovenaf lopen tussen de rotsen door.
Het was eigenlijk meer een stroomversnelling. Vanwege de zaterdag waren er veel
lokale bezoekers die speelden in de plasjes tussen de rotsen. Kinderen hadden het
er aardig naar de zin. Toen we terugliepen zagen we een bord dat verwees naar de
waterval. Het pad liep de helling op. We kwamen eerst door een stukje plantage met
fruit en andere voedingsgewassen. Daarna dook het pad de jungle in en ging
gestaag omhoog. Het wemelde hier van de vlinders. Er was een soort die met
opgevouwen vleugels net op een stuk dor blad of boomschors leek, maar als die
even snel wapperde met zijn vleugels zag je een donkeroranje gloed. Het smalle
bospad ging alsmaar slingerend tussen de bomen en lage begroeiing door. Na een
tijd gelopen te hebben, kwamen we bij een afslag. Op mijn digitale stafkaart was niet
goed te zien welk pad we moesten nemen. Een paar mensen die ons
tegemoetkwamen van boven vertelden dat het nog een flink eind was, steil de helling
op via een glibberig pad. Dat zagen we niet zitten. Daarom keerden we om. Het was
warm en klam en dan ook een hoop geglibber. Op de terugweg zagen we dat het pad
1,2 kilometer lang was. Dus dat moest je allemaal omhoog en weer naar beneden.

Meertje bij de Hin Lad waterval