Page 46 - tmp

Het waren drie puntige en kale bergpieken, een beetje het symbool van deze streek.
Onze groep ging met drie vlotten. Wij zaten op het laatste vlot maar zouden de andere
twee in de loop van de tocht inhalen. We voeren door een prachtig berglandschap met
aan beide zijden steile rotsen een paar met getande pieken. De grens liep midden op
de rivier, dus de ene keer zaten we in Polen en even verder weer in Slowakije. De rivier
was voor een groot deel ondiep, je kon de stenen op de bodem goed zien liggen. Zo
nu en dan waren er stroomversnellingen, maar meer dan een paar spatten water kre-
gen we niet aan boord. We gleden rustig langs de begroeide berghellingen. Aan de
rechterkant liep een fiets- en wandelpad langs de rivier. Veel beesten zagen we niet,
wel een stel wilde eenden en heel veel witte kwikstaarten. Er zaten ook Pontische
meeuwen. Die had ik naar mijn weten nog nooit gezien. Ze leken een beetje op zilver-
meeuwen.

Varen over de Dunajec rivier