Page 34 - tmp
P. 34
Een fruitstalletje in Dullstroom
We kwamen onderweg steeds weer Hollands klinkende plaatsnamen tegen. We
bevonden ons ook midden in Boerenland, dus het gebied waar de Hollandse
kolonisten na de Engelse verovering van het Kaapgebied naar toe trokken vanwege
de slechte verhoudingen met de Engelse overheersers. In Dullstroom hebben we
gegeten. Ik nam boboti en Lily een forel. Je kan in deze streek overal in vijvers op
forellen vissen. De boboti was lekker, maar de forel was heel bijzonder. Hij leek
gerookt, maar daar smaakte het niet naar. We gingen verder door een mooi
laaggebergte met glooiende groene hellingen. De weg werd wel steeds slechter met
veel gaten, de zogenaamde potholes, waar Chris, onze chauffeur, behendig omheen
stuurde. In Lydenburg maakten we een stop om te pinnen. De naam is van de oude
Voortrekkers die hier met hun ossenkarren heen waren gevlucht en veel te lijden
kregen onderweg. Dat pinnen bleek een "dingetje". In het wild pinnen is bijna overal
gevaarlijk. Er zijn te veel arme mensen, die niets hebben en daardoor niets te verliezen
hebben. Daarom ging een deel van de groep, waaronder wij, met Steve als bewaker
pinnen bij een winkelcentrum waar ook een SuperSpar was. We hebben in deze flink
grote supermarkt wat snoep gekocht. Ze hadden ook Vencodrop, maar die koste € 5
per zakje.
