Page 36 - tmp

defibrillator open te krijgen. Die hing naast het station. Dat lukte haar niet. Ze stond
eraan te rukken. Ik snelde toe en scheurde het veiligheidszegel eraf.
Toen was het zo gepiept. Ze holde ermee naar een restaurant en even later kwam
de ambulance met gillende sirenes aangestoven. De verpleegkundigen holden ook
naar binnen. We weten niet hoe het is afgelopen. Hopelijk hebben ze de persoon
kunnen redden. Daarna zijn we nog door wat winkelstraatjes gelopen met een
aaneengesloten rij van souvenirwinkels, restaurants en ijssalons, een echt
badplaatsje dus. Het deed veel aan Zandvoort denken of een van de andere grote
Nederlandse badplaatsen. Ook liepen we nog even naar zee. Het zag er allemaal
wel veel vrolijker uit dan vanmorgen met de zon.

Zelfs de "Sovjetflats" leken minder lelijk tussen de stralend witte gebouwen. We
reserveerden nog wel een plaatsje in een restaurant. Op onze kamer zijn we nog
even aan het werk geweest op de laptop. We aten vandaag in La Bodega. Ze
hadden inderdaad een Spaanse kaart. We hadden een paar dagen geleden op
Terschelling al aan de tapas gezeten, maar hier lokten ons weer hele andere hapjes.
Het was inderdaad erg smakelijk. Bij een Duitse witte wijn aten we de onvermijdelijke
inktvisringetjes die weer heel anders smaakten dan op Terschelling, albondigás, dus
de kleine gehaktballetjes in een lekker sausje, gesmoorde champignons met paprika,
mossels in een lekker sausje, dadels in spek gerold met honing plus rucola en
geitenkaas uit de oven met een stevig gevulde groentensaus. Toe namen we panna
cotta. Onze tweede dag zat er alweer op en was zeer bevredigend verlopen. Toch
was er tussen het thuiskomen en de gang naar het restaurant even een vervelend
momentje. Lily was nog even alles aan het nakijken voor ons vertrek op zaterdag.
Omdat we deze reis alles zelf hebben geregeld, reisschema, boekingen, transport