Page 270 - tmp

We hebben maar niet naar deze schat gezocht. Er was hier wel de mogelijkheid om
via een trap op het strand te komen en van onderaf langs de steile kalkwand te
wandelen. Dat was in Denemarken niet gelukt vanwege het hoge water. Het was
hier gelukkig niet zover naar beneden, ongeveer zo'n 45 meter. Het strand onder
de klif was goed beloopbaar. Er lagen veel aangespoelde stammen van bomen.
Omhoogkijkend zag je goed dat op veel plaatsen de bovenrand overhelde, dus het
gevaar van een steen- en aardelawine is altijd aanwezig. Ter geruststelling, de
steilwand bleef intact toen wij er onderaan langs wandelde. Het was toch wel
indrukwekkend om hier op het kiezelstrand te lopen. We zijn langs het strand
teruggelopen richting auto. De zon stond perfect op de kliffen waardoor het pijn
deed aan je ogen, zo hel was het licht. In de krijtwand zag je lagen van vuursteen.

Een plantje in de krijtrots

Gelukkig, omdat het zo vroeg was, waren er maar een paar mensen op het strookje
kiezelstrand. Hierdoor beleef je het toch intensiever. Het was een erg leuke ervaring.
We reden daarna door naar de Königsstuhl Kreidefelsen. Dit stuk krijtkust is een van
de belangrijkste toeristische trekpleisters op Rügen. Dat was te zien, zelfs op dit
vroege uur stond er al een lange rij voor de parkeerplaats. Daar hadden we geen zin
in, dus reden we door. Misschien morgenochtend dat het wat rustiger zou zijn.
We gingen nu naar een andere toeristische trekker, Kaap Arkona, het noordelijkste
puntje van Rügen. Daar reden we heen via een smalle, flink beboste landstrook met
aan beide zijden water. Overal waren parkeerplaatsen, waarvoor je moest betalen,
maar langs de weg hadden heel veel auto's een gratis plekje in de berm gezocht.

Het Glowe Strand