Page 272 - tmp

Wij wilden wel weten wat hier te zien was, dus hebben de auto ook de berm
ingestuurd. Na een paar minuten lopen door een naaldbos kwamen we op een
langgerekt strand, het Glowe Strand. Over een paar kilometer lang lagen er mensen
te zonnen of gingen zwemmen. Net als op Terschelling zag je hier diverse mensen
in Adams en Eva's kostuums de zee ingaan. De Freikörperkultur zit in Duitsland
diepgeworteld en terecht. Wij gunden ons geen tijd om te gaan zwemmen, dat
kunnen we thuis ook. Daarna gingen we naar de kaap. Er liep een erg smalle weg
naartoe omzoomd met grote bomen. Op veel plekken was de weg net even te smal
en moest te uitwijken richting de berm, maar de bomen waren onverbiddelijk en
noopten je om terug te keren op de weg. Halverwege was een verwijzing naar het
Großsteingrab "Riesenberg" Nobbin, dus een soort hunebed. Via een pad van
nauwelijks een auto breed en bestaan uit twee betonsporen reden we naar deze
oude vondst.

Het Großsteingrab "Riesenberg" Nobbin

In de voormalige DDR had je veel van dit soort weggetjes. Bij een T-splitsing waren
geen aanwijzingen meer en een echtpaar dat er stond wist ook van niets.
Opeens zag ik in de verte een hoop stenen. Dat moest het zijn. We liepen er heen
en kwamen op een fietspad langs de Oostzeekust. Helaas was de waterkant heftig
begroeid, dus je zag alleen wat water er doorheen schemeren. De begroeiing was
ondoordringbaar en liep uit in een steile wand naar zee. Ik hoorde kraanvogels,
maar kon ze helaas niet zien. Even verder lag het megalithisch grafcomplex van
de neolithische trechterbekercultuur daterend van 3500 tot 2800 voor Christus.