Page 292 - tmp

Alle kamers waren voorzien van centrale verwarming en hadden veel weg van
kajuiten. De gemeenschappelijke toiletten en badkamers bevonden zich in
zijvleugels, loodrecht gesitueerd op de hoofdrichting van het complex. In deze
zijvleugels waren ook de trappenhuizen, de liften en de personeelsruimten
gesitueerd. Bij de bouw waren vrijwel alle grote Duitse bouwbedrijven betrokken.
Het complex zou in de zomer van 1940 in gebruik worden genomen. Toen in
september 1939 de Tweede Wereldoorlog uitbrak, legde men de bouw stil.
Acht hotelblokken, het theater en de kade waren op dat moment in ruwbouw klaar.
De feestzaal en de golfslagbaden zijn nooit gebouwd. Prora is ook nooit gebruikt
voor het doel, waarvoor het werd ontworpen. Het behoort daarom tot de grote
nutteloze werken. Tijdens de oorlog werd een deel van het complex provisorisch
bewoonbaar gemaakt voor de tijdelijke huisvesting van burgers, die de
bombardementen op Hamburg waren ontvlucht. In mei 1945 werd het complex
overgenomen door het Rode Leger, dat er grondbezitters interneerde. Ook werden
er verdrevenen uit de Duitse Oostgebieden ondergebracht. Men heeft getracht het
geheel af te breken maar het was zo degelijk gebouwd dat men ervan afzag.
Tot in 1947 werden delen van het complex ontmanteld om naar de Sovjet-Unie te
worden overgebracht. In 1948 werden er Russische soldaten gehuisvest, en daarna
de Nationale Volksarmee (NVA), die er een sanatorium en een opleidingsinstituut
voor onderofficieren in onderbracht. Ook werden er soldaten van bevrijdingslegers uit
de Derde Wereld opgeleid. Na afloop van de Koude Oorlog werd Prora overgedragen
aan de Bundeswehr. Eind 1992 verliet het leger het complex.