Page 54 - tmp

Heel wat anders, maar op onze vorige tocht hoorden we op de eilanden altijd als
groet: "Moin". Dit betekent: hallo, goeden dag, hoi, tot ziens. Hier is het precies zo.
De heel noordelijke kuststrook van Duitsland gebruikt dus deze korte, maar veel
omvattende groet, dus ook op het vaste land. Afijn, we waren aangekomen bij
Achtern Diek. Vanaf hier vertrekt de veerboot naar Hooge, ook een Hallig die
duidelijk op de achtergrond was te zien. Wij gaan daar niet heen.

Huis bij de dijk De molen van Pellworm

Misschien in een tweede leven nog een keer of bij leven en welzijn eerder. Hier
was ook weer een restaurant, maar het zat nu stampvol met eters plus de groep
LKN.SH-ers. Zaten ze ons alweer dwars, er was geen plekje meer vrij. Daarom
hebben we op de dijk onze broodjes opgegeten met een lekkere sappige appel.
Ook goed en we hadden nu zicht over het wad met een stel strandkorven en een
stoer Duits echtpaar dat ging zwemmen met op de achtergrond Hooge.
De Ockenswarft met diverse huizen stak als een bult uit het water in de wazige
achtergrond. Ondanks de flinke wind was het hier goed toeven. Na de lunch reden
we verder langs de dijk naar de laatste echte bezienswaardigheid op het eiland,
namelijk de oostelijk gelegen Nordermühle die tegen de Waddendijk is gebouwd.
De molen dateert uit 1652 en is de enige die is overgebleven van de oorspronkelijk
de
veertien windmolens die Pellworm in de 17 eeuw telde. Na een brand eind 1700 is
de molen herbouwd. De molen heeft tot het eind van de zestiger jaren van de vorige
eeuw gewerkt. Tegenwoordig zitten er appartementen voor toeristen in. We kwamen
nu op de hoofdweg, de Nordermitteldeich en reden terug naar Tammensiel.
Langs deze weg was meer bebouwing, een soort streekdorp.

De haven van Tammensiel