Page 86 - tmp

Op een gegeven moment waren er wel een stuk of tien aan het ravotten. Op een
omgevallen boom hebben we het even aangekeken. Het was leuk om de
enthousiaste dieren te zien. Soms kwam er een even een knuffel halen met z'n
kletsnatte vacht. We hebben nog even zitten kletsen met een stel uit Zeeland die een
hele lieve hond bij zich hadden, een Rhodesian ridgeback teefje, ook wel
Rhodesische pronkrug of leeuwhond genoemd. Ze zijn van oorsprong afkomstig uit
zuidelijk Afrika en zijn gefokt voor de jacht om het geschoten wild te bewaken tegen
de leeuwen en als waakhond. Het dier kwam steeds weer langs om even geknuffeld
te worden. Gelukkig was ze niet gek op water, anders waren we wel nat geworden.
We zijn daarna verdergelopen en hebben een groot deel van het gebied doorkruist.
Het was echt een bijzonder gebied met de vele geërodeerde duintjes, voornamelijk
door de wind. In het gebied is nog veel dynamiek door het stuivende zand.

In de verte zag ik ineens een vreemde vorm met felle lichten boven de bomen
uitkomen. Het bleek de zwevende tempelpagode te zijn van de Efteling. Van een
afstand leek het wel een vliegende schotel. Hoog in de lucht hoorden we leeuweriken
zingen, gelukkig zijn ze er nog. Het was wel een vermoeiende tocht, door het gesjok
in het mulle zand. We hadden er niet veel kilometers lopen op zitten, maar we
voelden het toch wel. Dankzij onze elektronische kaarten konden we gemakkelijk de
weg terugvinden naar onze auto. Bij de receptie van het vakantiepark hoorde ik dat
de monteur was geweest en die had een nieuwe afwasmachine geïnstalleerd. Ook
hij kon het euvel niet vinden. De arme man moest onze vuile afwas uit de oude halen
en in de nieuwe zetten en heeft hem ook nog aangezet, Zalig Pasen. Na een bakje
en even lezen was het alweer de tijd van "het gouden uurtje". Lily schonk de glaasjes
port in, altijd de 10 jaar oude port van de Lidl, die we de lekkerste vinden en toch
betaalbaar is. Een paar lekkere zoutjes erbij, het was tenslotte Pasen.