Page 170 - tmp
P. 170

Er schijnt hier een zeldzame gekko voor te komen. Ook de vogels die we zagen
               waren alleen maar geelpootmeeuwen. Roofvogels moeten hier ook zitten, maar die
               hadden waarschijnlijk ook een vrije pinksterzaterdag. Rond een uur of een waren we
               veilig aangekomen op zeeniveau. In een restaurantje aan het water namen we een
               foccasia met tonijn en mozzarella en een hard broodje met tomaten en ansjovis.
               Dat smaakte lekker na de wandeling. Met een kopje thee en wat prikwater spoelden
               we het weg. Daarna zijn we nog een eindje langs de zeekant gaan lopen.







































               Vanaf hier had je een prachtig zicht op Portovenere. Waar het gemakkelijke weggetje
               overging naar een klauterpad omhoog zaten twee families met klein kinderen.
               Ze zouden een foto maken van de hele groep. Lily vroeg de fotograaf of hij er ook op
               wilde, dan zou zij de foto wel maken. Dat werd gretig geaccepteerd. Ze vroegen of
               we uit Nederland kwamen, omdat ze ons hoorden praten. Dat beaamden we
               natuurlijk. Ze kenden Nederland wel, want een van de mannen deed aan motorcross.
               Uit welke stad kwamen we? We vertelden dat we van Terschelling kwamen en dat er
               op ons eiland ook veel gemotorcrosst wordt. Dat wisten ze, want ze hadden op
               Terschelling een vriend, die goed kon motorcrossen. De man had wel met hem
               wedstrijden gedaan. Zijn vriend had een moeilijke naam iets als Koneen. Dat was
               dus Laurens Conijn, een motorcrosser van Terschelling die altijd hoog in de top heeft
               gereden. Ze wisten dat hij een camping had ook met een moeilijke naam. Dat was
               natuurlijk camping Cupido. Grappig was dat de man Luppino heette, wat kleine wolf
               betekent in het Italiaans. Dat was dus een konijn en een wolf die vrienden waren.
               "It is a small world", zei Luppino en dat was helemaal waar. Soms heb je dit soort
               wonderlijke ontmoetingen. Het werd tijd om terug te gaan naar de aanlegsteiger.
               Toen we terugkwamen in Portovenere was het enorm druk. Pinksteren komt eraan
               en het wemelde van de dagjesmensen. Gisterenavond was het doodstil toen we uit
               het restaurant kwamen. Vandaag moest je je tussen de mensen doordringen.
   165   166   167   168   169   170   171   172   173   174   175