Page 210 - tmp
P. 210

Wij pakten de weg die geleidelijk aan naar boven liep. We waren nog maar net op
               weg of het begon te regenen. Het bleek gelukkig een korte bui te zijn. Onze poncho's
               hielden ons droog. Toen we bij het dorpje arriveerden was het alweer droog.
               Het bleek een leuk dorpje te zijn en toen wij er aan kwamen, was het nog redelijk
               rustig. Naarmate de ochtend vorderde werd het wat drukker. We zijn eerst bij de
               chiesa di San Pietro gaan kijken. Dit dorpskerkje lag wat hoger tussen de huizen
                                                                      de
               geklemd. Het was ook weer een oude kerk uit de 15  eeuw.






































               Omgeving van het dorpje Corniglia

               Het gebouw bevatte zowel gotische als barokke stijlkenmerken. Opvallend in deze
               kerk waren de plafondschilderingen, dat hadden we nog niet eerder gezien bij de
               andere kerkjes in Cinque Terre. Bij een koffietententje in de buurt hebben we eerst
               een bakje genomen met wat lekkers erbij. Daarna doolden we wat door de smalle
               straatjes. Hier waren de straatjes allemaal erg smal, ook de hoofdstraat.
               Toch konden de restaurantjes en winkeltjes hun spullen nog kwijt in de straat,
               maar je moest, samen met de andere bezoekers, laveren tussen terrasjes en
               verkoopspullen. Het Belvedere di Santa Maria was een klein pleintje hoog boven
               een steile rotswand vanwaar je een volledig zicht had op de kust van Portovenere tot
               de Punto Mesco, een grote kaap bij Monterosso al Mare. We zijn hier gaan uitzoeken
               wat we verder met de dag wilden. Het weer kon deze dag flink beïnvloeden.
               Wandelen was een beetje spannend, het had gisterenavond geregend en
               vanmorgen weer. In een valpartij hadden we geen zin, zoals je kunt begrijpen.
               Toch klaarde het steeds meer op, maar de bergen lagen wel met hun koppen in de
               wolken en ver over zee zagen we diverse dreigende wolken. We hadden toch wel
               zin in een wandeling. Vanaf hier naar Vernazza moest een van de mooiste stukken
               wandeling zijn van het totale pad van Cinque Terre.
   205   206   207   208   209   210   211   212   213   214   215