Page 28 - tmp

Toen ze hem vanmorgen opstartte gaf de camera aan dat de datum ingesteld moest
worden. Dat leek mij niet zo belangrijk. Even proberen en hij maakte gewoon foto's.
De hele ochtendtocht heeft Lily er foto's mee gemaakt. Toen we begin van de middag
terug in het hotel kwamen, bleek er niet één foto op de geheugenkaart te staan.
Dat was natuurlijk een forse teleurstelling. We besloten om onmiddellijk de wandeling
opnieuw te maken. We moeten toch aan onze beweging komen en op ons eiland
lopen we ook vaak hetzelfde stuk. Het is toch altijd anders. Nou, wat de regen betreft
was het nog steeds zeikweer, maar er was wel veel meer licht. We hebben praktisch
dezelfde tocht gelopen als vanmorgen, alleen ging het nu wel sneller, want we wisten
precies waar we moesten zijn en welke foto's Lily had geknipt. Ik zou deze reis toch
al niet gaan filmen en dan probeer ik Lily te helpen met mee te kijken voor plaatjes.
Als ik film gebeurt dat eigenlijk ook zo. We helpen elkaar voor goede standpunten.
We hebben namelijk dezelfde smaak bij het beelden vastleggen, dus staan vaak op
dezelfde plekjes voor het, in onze ogen, mooiste plaatje. Het ging gesmeerd, wellicht
dat een mus of duif nu op een ander plekje stond of een aantal Aziaten nu uit Korea
kwam en niet uit Japan, maar bijna alles kon gelukkig nu toch echt vastgelegd
worden. Wij hadden vandaag zeker wel onze kilometers binnen. Lopen in de stad
is vaak veel vermoeiender dan in de natuur, waar je vaak lekker kan doorstappen.
Het was een plezierige wandeling en dankzij onze lichtgewicht regenponcho's
hebben we eigenlijk nergens last van gehad. Wel moest ik steeds de lens van Lily
camera droogmaken, want regendruppels geven lelijke vervormde vlekken op de
foto's. De wandeling eindigde opnieuw bij het station en met de tram zijn we weer
teruggereden naar ons hotel. We hebben nog even geknutseld op onze laptops en
zijn toen, uit gemakzucht, weer in hetzelfde restaurant gaan eten. Dat was hooguit
vijftig meter van ons hotel. Lily nam een rijstschotel met kip, garnalen, gemengde
groenten en eieren. Ik koos een satehschotel met kip en gemende groenten.
Beide schotels waren een beetje gepeperd maar beide smakelijk. Mijn sateh was
echt Aziatisch, niet de pindasaus die in Nederland als satésaus wordt genuttigd.
Het was ruim voldoende en het buikje zat weer vol. Bij een Coop, die je heel veel ziet
in Zwitserland, kochten we twee stukken worteltjestaart als toetje. Erop lag een wit
laagje marsepein met een mooi worteltje van hetzelfde materiaal. Dit was een mooie
afsluiting van ons verblijf in deze Zwitserse plaats.