Page 32 - tmp

In de enorme hal stonden alleen maar twee koude, stenen bankjes en dat voor zo'n
enorm station. Ze waren bezet, maar met wat schuiven pasten we er precies bij en
konden we onze billen koelen. Ik zat naast een Australische dame, die door Europa
aan het reizen was met haar man en Lily zat naast een Spaanse die al lang in Zürich
woonde. We babbelden wat en zo ging de tijd snel voorbij.

De Hongaarse trein in het station van Zürich

Onze trein uit Boedapest kwam mooi op tijd binnen. Wij konden een stukje meerijden
die kant uit. We hadden gereserveerde plaatsen, maar dat was achteruitrijden en met
weinig uitzicht. Voor ons waren twee banken met een tafeltje ertussen. Ook deze
plaatsen waren allemaal besproken, maar er ging niemand zitten. We hadden nog
tien minuten voor vertrek. Ik trok de stoute schoenen aan en ging op een van de
stoelen zitten in de goede richting. Er kwam een groep Scandinaviërs binnen, die
bleken geen zitplaatsen te hebben. Lily kwam naast mij zitten en twee ervan konden
in ieder geval op onze plaatsen gaan zitten. Het werd spannend, want er kwamen
nog steeds flink bepakte mensen binnen. Tegenover ons kwam een vrouw van de
groep zitten. Ze vertelde dat ze uit Zweden kwamen. Ze deed mee met een tv-
programma over een reis vanuit Marokko naar Tromsø. Ze kregen hiervoor een
beperkt budget en mochten geen telefoons of wat dan ook meenemen. Een filmploeg
filmde de reis. Er gingen vijf groepen tegelijk op reis. De vrouw was met haar zoon.
Ik had ze al buiten het station gezien. De cameraman filmde met een fors opgetuigde
fotocamera. Die zijn tegenwoordig perfect voor licht reizen en ze geven een zeer
professioneel beeld. Alle deelnemers droegen lavalier microfoons, die kleine
dasspeld mics. Ze konden daardoor de hele dag afgeluisterd worden.