Page 100 - tmp

de
Dag 9. Dinsdag 26 december 2023. 2 Kerstdag. Koh Phangan.
Weer: bewolkt; temperatuur: 26 °C.
Aantal km: auto 60,5, wandelen 5.
Accommodatie: Havana Beach Resort.

We zouden een dezer dagen een vaartocht rond het eiland maken met een
snorkeltocht, dat zat in het programma. Door de harde wind, die overigens in deze
tijd van het jaar niet uitzonderlijk is, plus de hoge golven, is het water troebel.
Dan heeft snorkelen geen zin. In plaats daarvan zouden we een eilandtoer kunnen
maken met de auto, of een massage of een lunch. Wij kozen natuurlijk voor de
eilandtoer. Overigens bleek ons later dat de vaartocht rond het eiland een
verkooppraatje was. Het was slechts een vaartocht langs de westkust tot een
eilandje, om daar te snorkelen in de beschutting van het eiland. Over dat eilandje
later meer. We gingen eerst ontbijten. De harde wind had een enorm stuk net met
daarin allerlei afval, plastic drijvers en wat dan ook naar de kant geblazen, geholpen
door de golven. Bij het trappetje naar het terras van het restaurant was een grote
hoeveelheid los drijvend afval verzameld met veel stukken piepschuim, dat door de
kracht van de golven en de stenen trap tot kleine stukjes werd gedecimeerd. Het was
echt schokkend om te zien. Nu is het alleen in deze tijd van het jaar dat de wind zo
blaast, maar evengoed wordt de vervuiling van de zee wel heel plastisch
weergegeven op deze manier. Veel badgasten keken hun ogen uit. Een betere les
dan dit is er niet. Maar ook op ons eiland is het momenteel hard werken voor de
milieujutters. Ik kreeg foto's van een hoog opgeladen aanhanger en een Suzuki jeep
tot tegen het plafond vol gestouwd met afval van de afgelopen dagen. Ook hier is de
noordenwind de schuldige, of liever gezegd, wij, de consumenten zijn de schuldigen.
We zijn 's morgens eerst uit het hotel naar links gelopen. De hoofdweg was nog maar
een paar honderd meter lang. Aan het eind van onze baai was hoog tegen de helling
een café gebouwd. De weg ernaar toe was steil, erg steil, ik denk wel 30 graden.
Langzaam liepen we omhoog, geschat zo'n 100 meter. Af en toe moesten we even
stoppen om op adem te komen. De luchtvochtigheid was ook erg hoog, je kon nog
net niet zwemmend naar boven, maar eenmaal daar was het een grote beloning.
Een royaal terras met uitzicht over de baai. Onder het genot van een gekoelde
kokosnoot genoten we van het uitzicht. Later op de dag leerden we dat de
drinkkokosnoten allemaal vanaf het vaste land komen. De vele kokospalmen die op
het eiland staan worden gebruikt om kokosmelk en olie van te maken. Beneden ons
was het een gefladder van vlinders en op een gegeven moment zagen we een
roofvogel, die ik niet herkende