Page 12 - tmp

De crew liep zich de benen uit hun gat om in die korte tijd toch een warme lunch te
verzorgen met rijst en kipstukjes in een pittig, maar niet te peperig sausje. In de verte
zagen we een pakket wolken boven zee, hieronder lag Koh Samui. Het was een flink
begroeid eiland met hier en daar goudgele stranden. Bij het aanvliegen ging het
vliegtuig flink heen en weer.

Net voor de landing op Koh Samui

De piloot moest fors corrigeren en hij zette het toestel met een harde bons op het
tarmac. Daarna moest hij flink in de remmen vanwege de erg korte landingsbaan.
We hingen zowat in onze veiligheidsgordels. Wij hadden in Bangkok een etiketje
gekregen om op ons overhemd te plakken. Dit was bedoeld om ons de goede kant
op te wijzen, omdat wijzelf wel het land officieel waren binnengekomen, maar onze
bagage moest natuurlijk nog langs de douane. Dankzij ons stickertje werden we er
gelijk uitgepikt en naar een andere gang gestuurd voor de douaneverplichtingen.
We kwamen in een flinke, ronde ruimte met een bagageband. Er was niemand op
één dame na die er zat om mensen op te pikken om ze naar een hotel te brengen.
Wij stonden niet op haar lijst, dus onze opvanger zou buiten staan. Het duurde niet
lang of onze koffers kwamen keurig voorbij op de band. Gelukkig geen verloren
koffers ondanks twee keer overladen. Er waren nog een paar koffers, hooguit zes.
We konden zo naar buiten lopen. Misschien vonden ze het te veel werk voor een
handjevol buitenlanders naar het vliegveld te komen. Buiten stonden allemaal
mensen met bordjes met namen. Ook hier stonden we er niet op. Het bleek dat er
nog een meetingpoint was op een grote parkeerplaats. Ik liep daar heen en daar
stond een gezette, vrolijke dame ons op te wachten met een chauffeur.