Page 8 - tmp
P. 8
We konden ontspannen wachten op het boarden. We vertrokken precies op tijd.
Het was een rustige vlucht met maar een paar keer een beetje turbulentie. Als je in
de staart zit, zoals wij nu, dan voel je dat extra. Grote verkeersvliegtuigen kwispelen
altijd met hun staart. Voordeel was, dat we maar met z’n tweeën naast elkaar zaten
aan het raam. Er waren veel nieuwe films op het entertainmentscherm te zien, maar
het geluid van de uitgereikte koptelefoons is meestal niet best. Daardoor is lang niet
alles te verstaan wat wordt gezegd in de film. We kregen smakelijke hapjes die bij
mij bestonden uit een rijstsalade, een schaaltje met vier krieltjes, rode kool en
kalkoenvlees met cranberries. Lily koos voor gehaktballetje met een kaassaus en
andijvie. Ook dit smaakte uitstekend. Het toetje was bijzonder, een vanillemousse
met zoute karamelsaus. We konden er weer even tegen. Tegen vijf uur stonden we
aan de grond na bijna zeven uur vliegen. Ook hier was het heel rustig, de drukte zou
pas later komen, hoorden we bij de veiligheidscontrole. De eerste vlucht was lang
niet vol.
De vlucht naar Bangkok was beter gevuld. Hier konden we geen raamplaatsje
boeken. We zaten wel praktisch, voorin aan het gangpad. Opnieuw vertrokken we op
tijd. Het vorige vliegtuig (een Boeing 777, 300 passagiers max.) had een camera in
de neus en een in de buik. Helaas was het beeld heel overbelicht, dus je zag
nauwelijks wat. Het toestel waar we nu inzaten (een Airbus 380, 550 passagiers
max.) had ook nog een camera boven in de staart. Deze camera's gaven wel een
goed beeld. Het waren wel twee flink verschillende vliegtuigen. In het eerste toestel
had je veel meer beenruimte dan in deze. Wel was het een enorm vliegtuig, een
zogenaamde wide body, met nog een volledig bovendek voor First Class,
Businessclass, enz. Ook deze vlucht was rustig. Lily heeft heel even geslapen, ik
helemaal niet. Dat begon ik toch wel te voelen. Vroeger had je daar niet zoveel last
van. De jaren gaan tellen blijkbaar. Na een tijdje gevlogen te hebben, kregen we ons
avondmaal. Ze hadden nu curry of kalkoen. We kozen beide voor de kalkoen, in
curry hadden we nog geen zin, dat soort eten gaan we de komende dagen
waarschijnlijk genoeg eten. Het was wel totaal anders dan op de vorige vlucht.
Nu zaten er doperwten bij met een groene pasta. Het stuk kruidcake met vruchten
en noten was een mooie afsluiting van de maaltijd. Het smaakte weer prima.
Ik nam er een rood wijntje bij, Lily zat in haar no-alcodagen.