Page 8 - tmp
P. 8

We konden ontspannen wachten op het boarden. We vertrokken precies op tijd.
               Het was een rustige vlucht met maar een paar keer een beetje turbulentie. Als je in
               de staart zit, zoals wij nu, dan voel je dat extra. Grote verkeersvliegtuigen kwispelen
               altijd met hun staart. Voordeel was, dat we maar met z’n tweeën naast elkaar zaten
               aan het raam. Er waren veel nieuwe films op het entertainmentscherm te zien, maar
               het geluid van de uitgereikte koptelefoons is meestal niet best. Daardoor is lang niet
               alles te verstaan wat wordt gezegd in de film. We kregen smakelijke hapjes die bij
               mij bestonden uit een rijstsalade, een schaaltje met vier krieltjes, rode kool en
               kalkoenvlees met cranberries. Lily koos voor gehaktballetje met een kaassaus en
               andijvie. Ook dit smaakte uitstekend. Het toetje was bijzonder, een vanillemousse
               met zoute karamelsaus. We konden er weer even tegen. Tegen vijf uur stonden we
               aan de grond na bijna zeven uur vliegen. Ook hier was het heel rustig, de drukte zou
               pas later komen, hoorden we bij de veiligheidscontrole. De eerste vlucht was lang
               niet vol.






























               De vlucht naar Bangkok was beter gevuld. Hier konden we geen raamplaatsje
               boeken. We zaten wel praktisch, voorin aan het gangpad. Opnieuw vertrokken we op
               tijd. Het vorige vliegtuig (een Boeing 777, 300 passagiers max.) had een camera in
               de neus en een in de buik. Helaas was het beeld heel overbelicht, dus je zag
               nauwelijks wat. Het toestel waar we nu inzaten (een Airbus 380, 550 passagiers
               max.) had ook nog een camera boven in de staart. Deze camera's gaven wel een
               goed beeld. Het waren wel twee flink verschillende vliegtuigen. In het eerste toestel
               had je veel meer beenruimte dan in deze. Wel was het een enorm vliegtuig, een
               zogenaamde wide body, met nog een volledig bovendek voor First Class,
               Businessclass, enz. Ook deze vlucht was rustig. Lily heeft heel even geslapen, ik
               helemaal niet. Dat begon ik toch wel te voelen. Vroeger had je daar niet zoveel last
               van. De jaren gaan tellen blijkbaar. Na een tijdje gevlogen te hebben, kregen we ons
               avondmaal. Ze hadden nu curry of kalkoen. We kozen beide voor de kalkoen, in
               curry hadden we nog geen zin, dat soort eten gaan we de komende dagen
               waarschijnlijk genoeg eten. Het was wel totaal anders dan op de vorige vlucht.
               Nu zaten er doperwten bij met een groene pasta. Het stuk kruidcake met vruchten
               en noten was een mooie afsluiting van de maaltijd. Het smaakte weer prima.
               Ik nam er een rood wijntje bij, Lily zat in haar no-alcodagen.
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13