Page 160 - tmp

We konden royaal zitten met z'n elven plus een begeleider in een fraai
camouflagepak. Gelukkig was er een zonnedak op de boot, want de hele dag in de
zon zitten is niet best. Met een flinke vaart stoven we het grote meer op dat werd
omzoomd door de grillige bergen. De meeste waren weelderig begroeid met
oerwoud, enkele hadden honderden meters loodrechte kale kalkwanden in vuilwitte
en lichtbruine kleuren. Het verschuivende decor op de achtergrond van de
verschillende bergtoppen achter elkaar in steeds wazig wordende tinten, naarmate
ze verder weg stonden, bleef boeiend en mijn camera werd flink warm, omdat ik
maar bleef filmen. Lily kreeg zowat kramp in haar knipvinger. We voeren tussen
eilanden door, eigenlijk verdronken bergtoppen. Op een enkele plaats staken nog
wat kale takken boven water van woudreuzen die al zo'n 40 jaar natte voeten hadden
plus natuurlijk de rest van de stam. Je bleef je verbazen over de vormenrijkdom die
de natuur hier had geboetseerd. Na ruim een uur varen kwamen we aan bij een
aanlegplaats aan de rand van het oerwoud. Vanaf hier slingerde een pad door het
dichte bos. Wij hadden gedacht dat we een lange wandeling zouden gaan maken,
vandaar ook dat we gevraagd hadden, of we onze bergschoenen aan moesten.
Nou, je kon er zowat op blote voeten lopen.

Jungle wandeling

Eén man deed het zelfs op teenslippers. Voor ons was het oerwoud geen verrassing,
we hebben dagenlang door het tropische oerwoud gelopen tijdens eerder reizen,
maar het is toch altijd wel weer een ervaring om allerlei kamerplanten in het wild te
zien en dan natuurlijk veel groter. Onze begeleider vertelde honderd uit over de
verschillende bomen die we zagen, de slingerende lianen van rotan, dicht bezet met
gemene stekels of een boom met plankwortels die op deze manier stevigheid zocht
om niet om te vallen. De wortels kunnen niet diep genoeg in de kalkbodem komen.
Jammer dat we na een half uurtje weer naar de boot gingen.