Page 164 - tmp

De laatste bezienswaardigheid waren drie steile rotspieken naast elkaar. Iedereen
wilde een selfie of foto op het voordek maken. Lily wilde ook nog een foto maken,
maar toen kwam er een boot met maar een paar mensen erin en die drong zich
zonder scrupules voor onze boot. Hufters met centen. Ik wilde geen problemen
en kon mijn middelvinger gelukkig, maar met veel moeite, in bedwang houden.
Ik was blij dat ik net op tijd een plaatje kon schieten.

De Drie Zusters

Daarna voeren we naar een plek om te lunchen. Er was op een eilandje een groot
restaurant en in het water lag een lange slinger van drijvende huisjes. Ze zagen er
apart uit. Van voren af gezien waren het ellipsen met een platte boven- en onderkant,
zeg maar een paperclipvorm. We hebben hier prima gegeten met kipcurry, zoetzure
groenten, een grote, gebakken zoetwatervis en rijst. Je kon hier ook zwemmen en
kanoën. Dat mocht alleen in een afgezette baan voor de drijvende huisjes en met
een zwemvest om.