Page 198 - tmp

We stopten hier even om te kijken naar krabbetjes die zich razendsnel in de
modderige bodem konden verstoppen. Ook lagen er zeesterren. Eenmaal om de
zandbank heen voeren we naar een kloof in het karstgebergte ontstaan door een
riviertje. We waren niet de enige kajakkers. Een grote groep vloog ons voorbij.
Onze gids vertelde dat die een uitgebreider programma hadden en dat de mensen
min of meer werden opgejaagd, want dan kon die organisatie meer tochten
aanbieden. Wij zouden het kalm aan doen met genoeg tijd om plaatjes te schieten.

De brede riviermonding werd snel heel nauw, een kloof van hooguit een paar meter
breed waarna we ook gelijk in het oerwoud waren dat groeit op de rotswanden hier.
Het was relaxt peddelen, maar ik voelde toch wel behoorlijk mijn gehavende
rechterschouder die een paar jaar geleden is geopereerd. Het was gelukkig wel te
doen. Het was wel in het begin druk met een aantal andere groepen, maar dat werd
later wel beter. Zo nu en dan waren er kleine aanvaring met groepsleden of van
andere groepen omdat niet iedereen even behendig was met de peddels. Het waren
allemaal jonge mensen ook de Russin met haar hooguit 8 jaar oude zoontje. De twee
Oostenrijkse meiden waren weelderig gebouwd en nog weelderiger getatoeëerd.
Laat ik het zo zeggen, er was genoeg aan ze te zien (wat afbeeldingen betreft
natuurlijk). We gingen steeds verder de rivier op en kwamen nu in het mangrovebos
met de vele luchtwortels. Samen met de schitterende kalkstenen rotsformaties bleef
je plaatjes schieten en in verwondering rondkijkend. Op een gegeven moment zagen
we een groepje Java-apen die ook wel krabbenetende makaak heet. We hebben
deze apensoort al veel gezien in Azië. Meestal zijn ze erg brutaal en kunnen van
alles van je pikken.

Kajakken langs de mangroven