Page 230 - tmp
P. 230

Ik vond het onbegrijpelijk dat het niet aan het begin van de weg was aangegeven dat
               het doodliep. Nu moesten we weer een eind klimmen voor niets. We kwamen weer
               op de goede weg. Het ging nu alleen nog maar naar beneden. Uiteindelijk kwamen
               we aan bij de plek waar we vanmorgen waren omgekeerd.





















               Een heilige boom

               Dit was uiteindelijk beter voor ons. Klimmen op een trap is veel gemakkelijker dan
               afdalen, zeker als het hoge treden zijn en soms onregelmatig. Op de terugweg
               konden we rustig om ons heen kijken en zelf onze stappen bepalen. Dat was dus
               goed gegaan. Eenmaal weer aan de waterkant zijn we gelijk gaan eten. We vonden
               dat we wel een lekker drankje verdiend hadden. Lily nam een passievruchten shake
               en ik een met ananas. Vooral die van Lily was bijzonder lekker. Erbij aten we
               springrolls met een grote garnaal erin en kleine, dikke pannenkoekjes met ananas,
               banaan en mango.
   225   226   227   228   229   230   231   232   233   234   235