Page 252 - tmp

We kregen een aankomstkaart en moesten die bij een tourniquet weer afgeven.
Zo kon niemand op het ontschepingsterrein komen. Gelukkig vonden we gauw onze
chauffeur. Uit de verte zagen we al een ANWB-logo. En toen ik mijn duim opstak
kwamen onze namen tevoorschijn. Onze koffers werden ingeladen in een busje en
wij mochten ook nog mee. We kwamen gelijk in een drukke stad en het bleef druk tot
het hotel. Volgens de chauffeur was het nu rustig omdat het zondag was. Het was
nog zeker een half uur rijden. Het bleek dat we een ander hotel kregen dan geboekt,
maar de chauffeur verzekerde ons dat het dezelfde kwaliteit was. We kwamen aan in
Kata, hier lag ons hotel, een groot en statig hotel waarvan de ontvangsthal wel een
tempel leek. Het was intussen al half drie geworden. We kregen koude doekjes om
ons te verfrissen en een koel drankje gemaakt van pandanpalmblad. Dat was lekker.
Onze kamer was mooi, een grote ruimte met uitzicht op de binnentuin met een paar
zwembaden waarvan er een onder een soort rotstempelachtig gebouwtje liep.

Kamer van het Kata Palm Resort & Spa

We hebben onze spullen uitgepakt en zijn toen een wandeling gaan maken.
Een drukke winkelstraat liep richting de zijweg naar het strand. Langs deze weg
waren allemaal eettentjes en winkeltjes, ook was er een kleine markt van kleding en
souvenirs. We moesten eerst wat eten, want sinds vanmorgen hadden we niets meer
genuttigd. We kwamen in een visrestaurant met grote aquaria met langoustines.
Die zaten er voor ons niet in. Een kleintje koste al zo'n € 30 en dan heb je alleen een
beetje vlees in de staart, in de poten stelt het niets voor. Een echte kreeft heeft grote
scharen waarin ook veel vlees zit. We beperkten ons tot garnalenkoekjes en wontons
met garnaal. Erbij dronken we een hele goede mango shake. We merkten dat we
midden tussen de Russen zaten.