Page 250 - tmp

Toen de laatsten aan boord waren konden ze losgooien. We zagen langzaam
Koh Phi Phi achter ons verdwijnen achter een gordijn van warme en vochtige lucht.
De veerboot naar Phuket was eenzelfde soort boot als bij onze vorige tocht. Dat hield
in dat we ook nu weer met 20 km/u over het water gleden, een bijna golfloos stuk van
de oceaan. Het was zo'n twee uur varen naar het laatste eiland dat we gingen
bezoeken.

Phuket kwam in zicht

Het einde komt nu echt in zicht en dan kunnen we de kou in. We hadden gelezen dat
het de komende week kouder zou worden. Dat zou een flinke overgang zijn. Wellicht
hebben we nog wat tropenvuur in ons bloed om de eerste dagen te overbruggen en
bikini's op straat zitten er voorlopig niet voor mij in. De aankomst op Phuket was een
stuk beter geregeld dan op de andere eilanden. De afwikkeling van de passagiers
verliep gladjes.