Page 292 - tmp

In de lobby konden we onder de grote plafond ventilatoren weer opdrogen tot onze
chauffeur ons kwam ophalen. Beste lezers, geloof nooit reisfolders over tropisch
paradijzen, maagdelijke witte stranden of uitbundige koralen waar de meest
exotische vissen zich verdringen voor je zwemmasker. Ze bestaan niet. Nadat die
oerdomme Adam Eva opjutte om een appel te eten hebben we het paradijs
verspeeld. Zo ben ik, ondanks drie keer daags douchen onder een straal
antimuggenspul compleet lek gestoken, hoera tropische stranden met palmen.
Het voordeel hiervan is dat als je 's nachts wakker ligt, heerlijk kan krabben, alleen
sommige plekjes op mijn rug waren onbereikbaar, maar op mijn benen en armen
zaten genoeg beten om ze uren één voor één eens goed aandacht te geven.
Ook Lily had natuurlijk haar portie gehad. De meeste muggen zijn hier heel klein, je
voelt ze niet landen en ziet ze nooit, wat dat betreft heeft de evolutie goed materiaal
afgeleverd. Deze beestjes redden het wel zolang wij onszelf niet naar de uitsterving
helpen, want dan is er geen bloed meer. De tocht naar het vliegveld was eigenlijk
een grote verkeersopstopping. Het was spitsuur. De hele weg ging door een
aaneengesloten bewoond gebied. Het leek wel of heel Phuket uit stad bestaat.
Onze chauffeur verzuchtte dat er te veel mensen op het eiland zijn, toeristen
veroorzaken werk, dus uit heel Thailand en andere Aziatisch landen trekken mensen
hierheen om werk te zoeken. Er waren een paar kleine stukken waar we iets harder
konden rijden, maar de ruim 50 kilometer kostte ons anderhalf uur. Het is
onvoorstelbaar hoeveel scooters en motoren hier rijden en wat voor capriolen ze
vaak uithalen. Ze zijn hier natuurlijk handiger dan auto's en ook goedkoper.
Onze chauffeur vroeg bij welke terminal hij ons moest uitzetten. Op ons reisschema
stond domestic, dus binnenlandse vluchten. Dat zou ook logisch zijn, want we bleven
binnen Thailand, maar in feite hadden wij een internationale vlucht, zij het dus dat het
eerste stuk binnenlands was. We vlogen dit stuk wel met een andere maatschappij
dan Emirates, die de lange vluchten voor z'n rekening nam. Ik gokte op de
internationale vertrekhal. Onze chauffeur wachtte op ons, terwijl wij naar de infobalie
liepen. Ik had goed gegokt. We haalden onze koffers op en moesten wachten tot de
incheckbalie van Bangkok Air openging. Opeens kwam onze chauffeur achter ons
aan. Zijn baas had gevraagd of hij een foto van ons kon maken. Dat was natuurlijk
geen probleem. Hij was helemaal blij en had natuurlijk ook net van ons een goeie tip
gekregen. We wisten niet precies waar de balies waren, want nu werden de balies
nog bezet door een andere vliegmaatschappij. Maar we hadden wel een idee waar
het ongeveer moest zijn. Inderdaad op de aangegeven tijd gingen twee balies open.
Het was een beetje onduidelijk waar we moesten gaan staan want ernaast was ook
een vlucht aan het inboeken. We liepen naar de balie toe en werden teruggewezen.
We moesten in een andere rij gaan staan. Even later kwam een echtpaar
aangewandeld, recht op de balie af en werd gelijk geholpen. Wij er achteraan, maar
we werden weer teruggewezen. Ik deed net of we gek waren, kastje naar de muur,
daar had ik mijn buik wel van vol met de beide vliegmaatschappijen. Het echtpaar
dat rechtstreeks naar de balie was gelopen had nogal wat problemen en eindelijk
hadden ze de tickets, maar toen hadden ze weer vragen. De tickets werden weer
ingenomen en de hele procedure begon opnieuw. Misschien uit coulance werden
we nu wel geholpen door de dame die ons steeds terugstuurde. Onze koffers werden
gelukkig gelijk door gelabeld naar Amsterdam. De medewerksters van de
incheckbalie waren wel gestrest, omdat ze veel moesten doen in korte tijd en er
waren veel passagiers. Ze had geen tijd om te kijken hoe we in de vliegtuigen zaten.
De tickets werden geprint en we konden naar de paspoortcontrole. Deze controle en
de veiligheidscontrole gingen vlot.