Page 62 - tmp

Wat Lamai

We zijn weer naar de kamer gegaan om ons belangrijke werk voort te zetten,
schrijven en foto's bewerken. Daarna onder de douche. Heerlijk al het zweet van je
afspoelen. Schoon en fris als een hoentje liepen we over het strand naar het kleine
strandtentje dat een paar stappen van ons resort lag en waar we even tevoren
hadden genoten van ons biertje. Lily bestelde een sizzling hotplate met zoet-zure
vis en ik een met inktvis en garnalen. Het duurde even voor het eten op tafel kwam,
maar het was erg lekker. Er zat een berg gemengde groenten in, allemaal even
smakelijk. Een sfeer verhogende factor was dat we nu op het strand zaten in het
halfduister met op de achtergrond een paar heuvels met lichtjes van de huizen en
voor de rest alleen maar zee. Gelukkig was er geen muziek, alleen het geruis van de
Thaise golven. Een driekwart maantje piepte tussen de wolken door en met zo'n 26
graden en een flauw briesje leek het net of we op een tropisch eiland zaten. Volgens
Lily was dat ook zo. Zij zoekt de reizen uit, dus weet precies waar we ons bevinden
op dat moment op de aardbol. De laatste jaren hebben we niet zo relaxt gereisd.
Dat komt omdat we nu op een klein eiland zitten, met geen overweldigend aanbod
aan nieuwe prikkels. Daardoor hebben we nu meer vrije tijd en misschien, misschien
kom ik ook nog wel een keer dezer dagen toe aan een boek lezen. Het moet
natuurlijk niet te gek worden, maar het is wel eens leuk voor een keer. Nadat onze
biertjes op waren, werd het tijd voor een toetje. Ze hadden buiten het altijd
aanwezige ijs, bananen pannenkoeken en van dezelfde vrucht fritters. Die namen we
allebei, zodat we konden delen. De gefrituurde bananen waren heerlijk knapperig en
de pannenkoek was een centimeter dikke, schuimige plak met bananen en ook
heerlijk. We zaten nu wel vol tot het merk. Vannacht geen honger gelukkig.
Vol en voldaan kropen we na nog wat knutselwerk in bed.