Page 94 - tmp

Het uitzichtpunt

Met een stukje wc-papier wist ik de vloed te stelpen. Je had inderdaad een prachtig
overzicht over de baai. In de verte zagen we ons hotel liggen. Na een tijdje genoten
te hebben van het uitzicht moesten we weer naar beneden. Daar hadden we beiden
tegenop gezien, want naar beneden lopen is altijd moeilijker dan omhoog en de
traptreden waren heel ongelijkmatig. Gelukkig viel het enorm mee en waren we in
een poep en een zucht beneden. We hebben nog even rondgekeken bij het
tempelcomplex waar ook een openbare bibliotheek was en een lagere school plus
een ziekenhuisje. Langs het complex liep een stroompje. Dicht bij zee werd het wat
breder en zagen we een aantal vissersboten liggen. Bij de monding lag de zee echt
bizar vol met afval, echt verschrikkelijk. Later hoorden we dat dit allen bij deze
windrichting en harde wind komt en gelukkig gebeurt dat niet vaak per jaar.
Toen we terugliepen en langs het schooltje kwamen, liepen er allemaal kinderen
rond in kerstkleding.