Page 162 - tmp

Het was dan wel geen reis van Odysseus, maar het was wel, vooral voor Lily,
wekenlang de zaken voorbereiden, uitzoeken wat mogelijk was, onderkomens
zoeken die voor ons gunstig lagen en ook betaalbaar waren, veerdiensten opzoeken
en nog veel meer. In drie jaar hebben we alle eilanden bezocht, natuurlijk niet drie
jaar lang, maar elk jaar een reis van rond een maand. We zijn blij dat het ons is
gelukt en kijken er met veel plezier op terug. We wisten het al, maar Terschelling is
en blijft het mooiste in de rij eilanden vanaf Texel tot Fanø en dat is geen
chauvinisme. We hebben ze niet alle 61 bezocht, zoals Evert Jan wel heeft gedaan.
Een paar Halligen en een aantal onbewoonde eilandjes of grote zandbanken hebben
we niet bezocht. We zijn nu dik tevreden. Maar onze reis is nog niet afgelopen.
Er wachten nog meer eilanden op ons, maar die hebben voor ons niet dezelfde
betekenis als onze Waddeneilanden. Ter afsluiting gingen we in hetzelfde restaurant
als gisteren eten. Het lag dichtbij, de bediening was heel aardig en het eten was
goed. Deze keer kozen we beiden voor een voor ons bijzonder gerecht. Het was een
zeer grote platte bal gehakt, een soort hamburger met onderin een plak brood.
Erbij waren veel kappertjes, gesnipperde ui, rettich en een eidooier. We hadden
zoiets nog nooit gegeten. Het was bijzonder en smakelijk. Lily dronk er een rode wijn
bij en ik nam een Deens pilsje van een halve liter. Het eten was overvloedig, Lily
kreeg het niet eens op dus een toetje lieten we achterwege. Morgen rijden we naar
Funen in Denemarken en gaan we verder met eilandjes bezoeken en vuurtorens
zoeken.