Page 260 - tmp
P. 260
Dat was wel te merken. Het was behoorlijk druk en alle plaatsjes waren echte
badplaatsjes. Bij een lange dijk zijn we gestopt. Overal moet je hier betalen om te
parkeren. Wij liepen de dijk op en toen werd het een smalle duinenrij met aan de voet
een lang, maar erg smal strand, natuurlijk met strandkorfen. Het strand liep met een
grote boog als in een baai. Er waaide een frisse wind boven op het duin. We reden
door naar de noordelijkste punt waar het plaatsje Prerow lag aan het Darßer Ort.
Dit moest een mooi natuurgebied zijn met ook nog eens een vuurtoren. Die was
alleen te voet of de fiets bereikbaar en de tien kilometer zou ons twee uur kosten.
Dat hadden we er niet voor over. Op zich was het hier een bijzonder gebied, zout en
zoet water, meren en geulen, eilandjes, echt interessant gebied, maar helaas zou dit
moeten wachten op een nieuwe reis en dan hier met de fiets rondtoeren. We reden
verder door grote bosgebieden naar Stralsund. Hier kwamen we terecht in een
wirwar van snelwegen met op de achtergrond een enorme brug die naar het eiland
Rügen liep, onze eindbestemming. We moesten over deze Rügenbrücke. Dat is een
originele naam voor deze reusachtige brug vanaf het plaatsje Stralsund over de
Strelasund naar het eiland Rügen. De brug was bijna drie kilometer lang en het
brugdek lag 42 meter boven zee. Over de brug liepen drie rijstroken. Naar het eiland
één en vanaf het eiland twee. Dit type weg zou zo blijven tot ver op het eiland waarbij
de twee rijstroken steeds afwisselend een paar kilometer of aan de ene kant van de
weg of de andere kant lagen, zodat je wel steeds ruimte kreeg om zo nodig te
passeren. Het eiland was totaal anders dan ik mij had voorgesteld. Ik moet nu diep
graven in mijn herinnering. In 2000 hebben we een reis naar Polen gemaakt en toen
kwamen we dicht bij dit eiland. Sinds die tijd hadden we in het hoofd dit eiland nog
een keer te gaan bekijken. Nu was het zover. We reden op een drukke snelweg met
viaduct na viaduct. We hadden landelijke weggetjes verwacht en een voortkabbelend
landschap met eenvoudige agrariërs, die 's avonds uit een gezamenlijke pan
aardappels met uitgebakken spek zaten te eten, met als hoogtepunt een bordje
zelfgemaakte rijstebrij of watergruwel. Het was nu toch even anders, een snelweg
met een bijna constante stroom auto's in beide richtingen. Waar moet het heen met
deze wereld? Een enorme opsteker was dat er drie kraanvogels met hun
gestrekte nekken vlak over onze auto vlogen. Even later zagen we er op een veld
zeker vijftig. Daar kreeg ik wel een kick van. Het Duitse eiland Rügen is in de herfst
één groot tankstation voor trekkende kraanvogels, net als het Darßer Ort hoorden
we later op Rügen.
De haven van Sassnitz De pier van Sassnitz vol met aalscholvers