Page 112 - tmp
P. 112

Eerst moesten we als tijdelijk patiënt worden ingeschreven. Daarna was het nog een
               heel gedoe om te betalen. Dat kon alleen contant terwijl ze nauwelijks wisselgeld
               hadden. Ook dat kwam goed, maar toen moest er een nota worden geprint voor de
               zorgverzekeraar. Ondanks dat internet alles van ons weet en al onze gegevens aan
               elkaar zijn geknoopt, je leeftijd, je voor- en afkeuren, favoriete maaltijd en schilderij,
               muziek en filmkeuze, je medische geschiedenis en ga zo maar door. Het blijkt dus
               niet mogelijk te zijn om zo'n nota rechtstreeks naar de zorgverzekeraar te sturen. De
               hele afhandeling duurde nogal lang en iemand die na ons kwam, ging er maar bij
               zitten. Ik verontschuldigde mij over het feit, dat we hem zolang lieten wachten, maar
               hij vond dat niet erg. Hij had gehoord dat we van Terschelling kwamen en vertelde
               dat hij op de Zeevaartschool had gezeten. Hij kende nog veel leraren uit die tijd en
               had af en toe nog wel eens contact met de school, omdat hij een paar keer op het
               maritiem trainingscentrum op de simulator had geoefend. Hij had voor Shell gevaren
               en bij een Amerikaanse oliemaatschappij gewerkt. Hij was ook loods geweest en was
               na een lang verblijf op Curaçao weer naar Nederland gekomen. Bijzonder was dat hij
               de naam van Kees Kuijper noemde, die wij goed kenden. We hadden hem al heel
               lang niet meer gezien. De dochter van de man was met Kees getrouwd. Hij woont nu
               in Miami. Wat is de wereld soms klein. We waren ondertussen al tegen de middag
               aangeland. We reden naar Oisterwijk en hebben eerst het plaatsje bekeken.
               Bijzonder was de enorme kerk, wat een groot gebouw voor zo'n relatief klein plaatsje.
               We zijn wat gaan eten en gingen daarna naar de bossen rond Oisterwijk. Eerst
               bezochten we het bezoekerscentrum. Toen we net aan het wandelen waren, begon
               het helaas te regenen.






























               Oisterwijkse Bossen en Vennen

               We zijn toen teruggegaan om Lily's medicijnen op te halen. We waren gebeld dat ze
               klaar zouden liggen bij een apotheek. We hadden gezien dat in deze streken, maar
               ook bij Egmond aan Zee, ze overal bezig zijn met glasvezel aanleggen, net als op
               Terschelling, maar dat was geen probleem. Een groter probleem is dat overal in dit
               gebied gewerkt wordt aan de wegen. We zijn al diverse keren op omleidingen gestuit
               en zie dan je weg maar te vinden. Zo ook de weg om naar ons huisje te rijden. Daar
               was een deel van afgesloten, zodat je steeds moest omrijden.
   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117