Page 178 - tmp

Het was een nauw pad langs de rotswand waar we via trappen omhoog moesten
klimmen. De trap stond vol met passagiers en andere toeristen, dus we moesten
ons met onze koffers er tussendoor wurmen. Het was een beetje een chaotische
aankomst, zo druk. Wat wil je, het was Pinksterzondag. De maandag is hier gelukkig
geen vrije dag. Het was een enorm gezeul met onze koffers en zware rugzakken,
trap op en trap af. We moesten door een tunnel lopen, waarvan we later ontdekten,
dat er een plein boven lag waar niets te doen was. We hoorden hier ook een trein
denderen, die ging door de tunnel onder het plaatsje naar La Spezia. We kwamen
uit bij de via Colombo, de hoofdstraat. Dat was duidelijk te zien. Er was een
aaneenschakeling van winkeltjes, horeca, kledingzaken enzovoort. De straat liep
redelijk steil omhoog, maar dat was beter te doen dan al die nauwe trappen waar je
je doorheen moest persen tussen de andere toeristen. Ik had foto's gekregen via
Whatsapp waar ons guesthouse was. De gele verkeersdrempel op de straat en het
terras waren duidelijk te herkennen, maar daarna werd het verwarrend. Ik had eerder
doorgekregen dat we in deze straat op nummer 148 moesten zijn, een deur naast
een bar. Maar de foto's verwezen naar de overkant naar een poort, maar ook naar de
bar. Ik ging de poort in, maar de foto's klopten niet met de werkelijkheid. Ik ben maar
bij de bar gaan vragen. De naam van het guesthouse zei ze niets. Ik noemde de
naam Simone, en toen ging er een licht op. De bareigenaar belde en gaf mij zijn
telefoon, want hij sprak geen Engels. Ik kreeg een man aan de lijn die uiteindelijk
Simone bleek te zijn, maar tegelijkertijd liep er een vrouw naar Lily. Die nam ons
mee, inderdaad door de poort en weer twee trappen op en toen op een
binnenplaatsje was de toegang tot ons verblijf. Tot onze vreugde mochten we al in
onze kamer. Het kamermeisje moest alleen nog de vloer doen. We hadden uitzicht
op de hoofdstraat vanaf de vierde etage. We donderden alles in een hoek en
gingen het plaatsje verkennen. We liepen eerst de via Colombo uit naar boven.

Oratorio di Santa Maria Assunta

Hier zagen we een klein kerkje, Oratorio di Santa Maria Assunta. We zijn een eindje
naar beneden gelopen tot aan hoofdkerk, de San Giovanni Battista, dus de kerk van
Johannes de Doper. Er stond een groot Mariabeeld in een witte jurk die fel werd
uitgelicht. Even verder lag het kasteel van Riomaggiore. Het was eigenlijk niet veel
meer dan een grote toren. Dit in 1260 gebouwde kasteel is verder uitgebreid in de
de
de
15 en 16 eeuw. Vanaf het kasteel was er een mooi uitzicht over zee. Opvallend
was de grote klok op de buitenkant. Om de hoek bij het kasteel kregen we zicht op
de steile berg waarover de trap loopt naar het volgende dorp. Het was al erg druk
met wandelaars, die de warmte trotseerden.