Page 278 - tmp

Toe namen we een rolletje gemaakt van een soort knapperige oubliewafel gevuld
met een romige crème met gehakte pistachenootjes. Wij konden er weer even tegen.
In het midden van het gebouw was een opgraving te zien. We waren nu midden in
het gebied waar vroeger de Romeinen zaten. Er was een deel van een gebouw te
zien met koepels. Dit waren in het begin van de jaartelling ijshuizen. Hier werd ijs
bewaard voor koeling van het eten. Het leek wel een beetje een oud Arabisch
badhuis. Na het eten zijn we nog wat aan het dwalen geweest door de stad.
Diverse keren zagen we mooie pleinen. Het Piazza Statuto was een van de
belangrijkste pleinen in het westelijke deel van het historische centrum van Turijn.
Het was het laatste van de grote pleinen uit de Risorgimento-periode van de
hoofdstad van Savoie, gekenmerkt door elegante gebouwen, met grote portieken
langs de omtrek. In 1861, na het ontstaan van het koninkrijk Italië, gaf Vittorio
Emanuele II van Savoye opdracht voor een reeks gebouwen in een neoklassieke
stijl. Vittorio Emanuele II, die gebruik wilde maken van het politieke moment
waarop Turijn de hoofdstad van Italië werd, liet de gebouwen bouwen om politici,
ambtenaren, soldaten enzovoort te huisvesten. In september 1864 werd echter
Florence de hoofdstad. De overdracht van de hoofdstad van Turijn naar Florence
veroorzaakte destijds bloedige rellen. Daar kan ik me wel wat bij voorstellen. In het
midden van Piazza Statuto stond een imposant monument, ingehuldigd in 1879. Het
was een grote zuil gemaakt van rotsblokken en daarop zaten blote mannen gemaakt
van wit marmer. Een had zijn arm onder een rotsblok. Bovenop de zuil stond een
bronzen beeld, een gevleugelde jongeman. We snapten niet goed wat het beeld
moest voorstellen, maar eenmaal op de kamer wist internet wel raad. Het monument
is namelijk gewijd aan de bouw van de Frejus-spoortunnel die in 1871, onder de
Fréjus-berg door, Piemonte verbond met de Susa-vallei en Modane (Frankrijk).
De rotsblokken van de punt zijn grote stenen afkomstig van het graven van de
tunnel. Het beeld bovenop is een gevleugelde Genie. De marmeren mannen beelden
de verslagen Titanen uit, het geheel is een allegorie die de overwinning van de rede
(gevleugelde Genie) op brute kracht (Titanen) vertegenwoordigt. In plaats daarvan
kennen de bewoners van Turijn een andere betekenis toe aan het monument.
Ze vinden dat het monument het lijden vertegenwoordigt dat de mijnwerkers destijds
hebben geleden bij de bouw van de Fréjus-tunnel. Dat lijkt me een betere verklaring.