Page 312 - tmp

Het was een bijzonder gebouw. We begonnen nu tegenliggers tegen te komen.
Mensen die met de volgende boot waren gekomen, maar ook wandelaars die uit
Erlach waren komen lopen. We kwamen weer door een stuk bos en toen liepen
we op een lange, rechte weg die rechtstreeks naar Erlach ging.

De lange, rechte weg Kikker tussen het riet

Hier begon het natuurreservaat van nat grasland en rietvelden. Verspreid stonden
er mooie bomen. In een hoge boom zat een nest met een broedende kraai. Er kwam
een buizerdachtige aanvliegen en die werd natuurlijk weggejaagd. Ook zagen we
weer een paar rode wouwen. Het was hier heerlijk wandelen al had je niet in de
gaten dat het een eiland was. Door het hoge riet zag je geen water zodat het leek of
je in een soort vallei liep. Op de achtergrond lag de bergrug van het Juragebergte.
Voor ons was ook een beboste heuvel en aan de andere kant lagen heuvels in de
verte. Er was een plankenpad gemaakt door het rietgebied, waarbij je aan de
linkeroever kon komen. Maar door het hoge riet zag je niet veel, op wat zeilbootjes
in de verte na. We kwamen uiteindelijk aan bij Erlach. Dat was een aardig plaatsje,
maar we hadden niet veel tijd om rond te kijken, want we konden terug met de boot
die er net aankwam. Het was een andere boot dan op de heenreis. We kenden het
meer en de omgeving nu, maar het bleef een leuke tocht met genoeg te zien
onderweg. Omdat we redelijk vroeg terug waren in Biel hadden we nog tijd om de
Taubenlochschlucht, een kloof, te bezoeken. Dicht bij Biel was dit natuurfenomeen te
bekijken, een nauwe kloof met een wilde beek. We liepen eerst naar het hoofdplein
en pakten daar de bus. Het was even zoeken naar de ingang van de kloof. Een smal
pad liep omhoog langs een snelstromende beek, de Schüss. We moesten door
een uitgehakte tunnel, die uitkwam op een smal pad dat tegen de overhangende
bergwand was aangeplakt. We kwamen toen in de nauwe kloof waar beneden ons,
met razend geweld, het water zich een weg perste tussen de rotsblokken en
boomstronken door. Het was wel een indrukwekkend gezicht om in deze hele smalle
kloof te lopen. Alles was weelderig begroeid. Het grootste deel van het pad ging
onderlangs overhellende rotswanden, waar op sommige plekken het water vanaf
droop. Iets meer water en je had achter een waterval gelopen. De kloof is zo'n drie
kilometer lang in totaal. Wij hebben daar een deel van bekeken. We moesten ook
over een aantal loopbruggen om diepe spleten in de rotswand over te steken.
De kloof gaf inzicht in 150 miljoen jaar geschiedenis van de aarde. Fossielen van
vissen en andere wezens zijn te vinden in de wanden van deze kloof, die door het
stromende water is uitgesleten. Het Jura gesteente is ontstaan in de Juraperiode,
hier lag de Jura zee, de Jurassic Sea.