Page 174 - tmp

Die wilden we ook vastleggen, maar de chauffeur maande ons tot spoed. Wel stopte
hij heel even voor de Boeddha en wij renden de auto uit om nog snel een plaatje te
schieten. Later begrepen we van hem dat hij nog een rit had. Hij zette er goed de
vaart in wel tot dik over de honderd. Zoals ik al schreef blijven auto's soms lang op
een baan hangen en dan moest je binnendoor passeren. Als het niet snel genoeg
ging reed hij tot bijna een meter achter de kont van de auto voor ons en dat met een
vaart van tussen de 80 en 100 k/u. Toch reed hij wel goed. We zagen weer allemaal
karstgebergte onderweg en de vormen hiervan bleven boeien. Het kalkgesteente is
miljoenen jaren geleden ontstaan in een ondiepe zee waarin zich laag na laag
schelpen ophoopten. Door tektonisch bewegingen werden deze kalklagen
omhooggestuwd waarna de verwering en erosie begonnen te knagen aan deze
zachte steen. Hierdoor ontstond dit bijzonder gebied. Krabi is de naam van de
provincie waarheen we reden en van de belangrijkste stad hierin. Dicht hierbij lag
Ao Nang, hier stond ons hotel. De ingang was in een achterafstraatje, maar het
strand lag maar op zo'n tien minuten lopen. We hebben onze chauffeur uitbundig
bedankt en goed getipt. Hij reed stralend weg. We konden nog niet naar onze
kamer, dus we hebben eerst de omgeving verkend.

Vissersboten bij het strand van Ao Nang

Langs een drukke en zeer toeristische weg liepen we naar het strand. Het was niet
zo'n heel groot strand, zo'n kilometer lang, maar wel met fijn zand. Er lagen allemaal
longtailboten (die boten met een automotor met een lange staart waarop de schroef
is gemonteerd) waarmee je naar een paar eilandjes kon varen die op de achtergrond
lagen. Op de boulevard stond een beeld van een enorme merlijn, een vis uit de
zwaardvissenfamilie, met een kleiner exemplaar ernaast. Twee vissers hielden de
beesten in bedwang.