Page 178 - tmp

We hebben altijd veel kleine spullen mee, zoals laders voor de apparatuur,
reserveaccu's, kaartlezers en dan de apparaten zelf, drie fotocamera's en twee
videocamera's voor boven en onder water, onze trouwe GPS, een wellicht
achterhaald apparaat maar die gaat wel dertig uur mee op twee batterijen.
De telefoon is al dood na een paar uur navigatie, een verrekijker en nog wat
noodzakelijke spullen. Als we ergens zijn is het eerste dat we doen accu's laden.
Soms staan er 8 - 10 apparaten aan de stroom, daarom heb ik ook speciaal voor het
reizen een stekkerverdeeldoos gemaakt. Vooral oude hotels hebben meestal maar
een beperkt aantal stopcontacten. Wat later in de middag zijn we weer naar het
strand gelopen. Nu naar de andere kant. We kwamen uit bij een rotspartij.
Over rotsblokken klauterend kwamen we op een betonnen vrij breed pad dat nog een
eind langs de zee liep. Aan de landkant torende een hoge en steile kalkwand.
We zagen hier een paar prachtige hagedissen met een mooie kam op de rug die ons
gewoon negeerden. Dankbaar hebben we ze van alle kanten vastgelegd.

Hierna zijn we weer naar het hotel gegaan om het eerste deel van deze dag te
verwerken. Daarna zijn we gaan eten. We belandden in een Indiaas-Thais
restaurant. We waren eerst naar een restaurant gegaan met een deel Zwitserse
keuken, zelfs kaasfondue. Dit zat te vol met lange wachttijden, dus dat werd voor
later. We namen gebakken vis met groenten, Lily met vissaus en ik met
cashewnoten. Het was echt erg lekker. Toe nam Lily een bananasplit. Dat waren
twee bananen met een flinke dot ijs erop en daarop lag een forse laag hele lichte
slagroom met een mozaïek erop van chocoladesaus. Het smaakte uitstekend en was
heel verrassend. Ik had een Indiaas toetje met rijst in gezoete melk gekookt. Het was
veel minder bijzonder dan dat van Lily, maar evengoed prima te pruimen. Met een
volle maag en een opgeruimd gemoed liepen we terug naar onze kamer.